Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wielu osobom wydaje się, że natrysk czy tamponowanie to szybsze, nowocześniejsze sposoby aplikacji, ale w przypadku malowania drewnianych płotów na zewnątrz mogą one przynieść więcej szkody niż pożytku. Użycie tamponu sprawdza się raczej przy niewielkich powierzchniach, gdzie liczy się precyzja, np. przy retuszach, a nie przy dużych, chropowatych i narażonych na warunki atmosferyczne elementach jak płot ogrodowy. Tampon nie wprowadza farby głęboko w strukturę drewna, przez co powłoka ochronna może być zbyt cienka i nierównomierna – drewno szybko zaczyna chłonąć wilgoć i pojawiają się ogniska korozji biologicznej. Natomiast natrysk pneumatyczny, choć pozwala na szybkie pokrycie dużych powierzchni, jest bardzo nieekonomiczny, jeśli chodzi o zużycie materiału, szczególnie na otwartej przestrzeni. Wiatr i zmienne warunki pogodowe powodują rozprysk farby i znaczne straty, a dodatkowo trudno uzyskać odpowiednią grubość powłoki w szczelinach czy na krawędziach. Natrysk hydrodynamiczny jest z kolei metodą bardziej zaawansowaną technicznie i stosuje się go raczej do powierzchni metalowych lub przemysłowych konstrukcji – wymaga specjalistycznych urządzeń i doświadczenia, a efekt końcowy na nierównym drewnie bywa dość przypadkowy. Często spotykałem się z opinią, że szybkie malowanie natryskiem jest lepsze, ale praktyka pokazuje, że na świeżym powietrzu i przy płocie efekty są krótkotrwałe, powłoka schodzi płatami lub po prostu nie zabezpiecza drewna. W takich przypadkach najlepszą kontrolę nad aplikacją i skuteczność daje właśnie tradycyjny pędzel, który pozwala wmasować farbę w każdą szczelinę i nierówność, zgodnie z zaleceniami wszelkich podręczników oraz instrukcji producentów lakierów i farb przeznaczonych do drewna.