Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Powszechnym błędem jest utożsamianie wszystkich procesów, gdzie materiał jest rozdzielany lub usuwany, z obróbką skrawaniem. W rzeczywistości jednak tylko te metody, które prowadzą do formowania wiórów przy użyciu narzędzia o określonej geometrii ostrza, spełniają definicję obróbki skrawaniem. Takie procesy jak wiercenie, piłowanie czy frezowanie, mimo że różnią się sposobem prowadzenia narzędzia czy zakresem zastosowań, zawsze opierają się na zasadzie stopniowego usuwania materiału w postaci wiórów. Wiercenie jest wykorzystywane do wykonywania otworów i bazuje na obracającym się wiertle, które systematycznie usuwa materiał. Piłowanie i frezowanie także polegają na oddzielaniu wiórów – piłowanie poprzez naprzemienne ruchy piły, a frezowanie za pomocą obracającego się freza. To są procesy typowe dla nowoczesnych warsztatów i przemysłu, bo pozwalają uzyskać dokładne wymiary i gładkie powierzchnie. Natomiast łupanie różni się zasadniczo: tutaj materiał pęka pod wpływem siły, bez skrawania i powstawania regularnego wióra. Często myli się te techniki, zwłaszcza gdy nie zwraca się uwagi na charakter powstającej powierzchni lub sposób oddzielania materiału. W praktyce technicznej należy jasno rozróżniać te pojęcia, bo mają wpływ nie tylko na efekt końcowy, ale też na dobór narzędzi i bezpieczeństwo pracy. Łupanie stosuje się do materiałów kruchych, nieprecyzyjnych kształtów – to raczej metoda rozdzielania niż precyzyjnej obróbki mechanicznej. Warto o tym pamiętać, szczególnie przy planowaniu procesów produkcyjnych czy wyborze technologii do konkretnego zadania.