Liściaste materiały tarte ogólnego przeznaczenia, takie jak deski czy bale, zgodnie z polskimi normami branżowymi (np. PN-D-96002), dzieli się właśnie na trzy klasy jakości. To takie trochę podstawy w stolarce i branży drzewnej, ale często się o tym zapomina przy codziennej pracy. Te trzy klasy – I, II i III – są po to, żeby łatwiej było określić, do czego dany materiał się nadaje. Przykładowo: deska I klasy będzie miała bardzo niewiele wad, prawie idealna, więc świetnie się nada na elementy widoczne, np. blaty czy schody. Klasa II to już trochę większe dopuszczalne sęki, skrzywienia czy przebarwienia – na elementy mniej reprezentacyjne, ale nadal istotne konstrukcyjnie. Trzecia klasa to praktycznie deski do zastosowań, gdzie wygląd i dokładność nie grają roli, np. podkonstrukcje, łaty, czasem opakowania. Z mojego doświadczenia w warsztacie właśnie ta klasyfikacja pozwala szybko i sprawnie wybrać odpowiedni materiał do danego zastosowania – nie trzeba się zastanawiać, czy drewno jest "wystarczająco dobre" na coś konkretnego. Warto jeszcze pamiętać, że ta trzyklasowa skala jest dopasowana do typowych potrzeb rynku i wspiera racjonalne wykorzystanie surowca, co jest ważne np. przy zamawianiu większych ilości drewna z tartaku.
W praktyce branży drzewnej często pojawia się nieporozumienie dotyczące liczby klas jakości liściastego materiału tartego ogólnego przeznaczenia. Ktoś może pomyśleć, że są tylko dwie klasy, sugerując się np. klasyfikacją konstrukcyjnych materiałów iglastych, gdzie czasem stosuje się uproszczony podział. Jednak dla liściastych desek, bali i podobnych wyrobów według polskich norm – takich jak PN-D-96002 czy podobnych – ustalono dokładnie trzy klasy jakości: I, II i III. Skąd więc biorą się inne odpowiedzi? Możliwe, że część osób kojarzy czteroklasowy lub nawet pięcioklasowy system z innymi rodzajami wyrobów, np. okleinami, sklejką czy specjalnymi sortami drewna egzotycznego. Również w niektórych starszych lub międzynarodowych normach bywają dodatkowe podziały, na przykład klasa „Super” albo klasy przejściowe, ale to nie dotyczy typowych liściastych materiałów tartego ogólnego przeznaczenia. Błędne wyobrażenie może też wynikać z mylenia klas jakości z innymi parametrami, na przykład wymiarowaniem lub przeznaczeniem (konstrukcyjne a wykończeniowe). Warto oddzielać klasy jakości surowca od jego klasy wytrzymałości czy klasy palności. Ostatecznie, dla desek czy bali liściastych przeznaczonych do ogólnego użytku, stosuje się właśnie trzy klasy jakości i to jest standard np. przy zamówieniach z tartaku lub w hurtowniach. Trzymając się tej klasyfikacji, ułatwiamy sobie pracę i możemy uniknąć nieporozumień zarówno podczas produkcji, jak i w trakcie odbioru technicznego materiałów.