Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Kiedy analizuje się konstrukcje szaf, bardzo łatwo pomylić typową konstrukcję stojakowo-deskową z innymi, bardziej złożonymi lub uproszczonymi rozwiązaniami. Wiele osób błędnie zakłada, że wystarczy obecność pionowych elementów lub po prostu desek, by mówić o tym typie konstrukcji. Jednak w rzeczywistości kluczowe jest połączenie pionowych stojaków i bezpośrednio mocowanych do nich desek tworzących ścianę szafy. Rozwiązania z rysunków, które mają płyciny w ramkach albo duże panele wklejone w ramę, to już zupełnie inna technologia – to konstrukcja ramowo-płycinowa. Często spotyka się ją w drzwiach meblowych, gdzie ramka usztywnia całość i poprawia walory estetyczne, ale to nie jest typowa konstrukcja stojakowo-deskowa. Z kolei rysunki z bardzo dużymi panelami czy deskami zamocowanymi wewnątrz ramy mogą wprowadzać w błąd, bo wyglądają solidnie, lecz brakuje im tej charakterystycznej, powtarzalnej struktury pionowych desek mocowanych do stojaków. Z mojego doświadczenia wynika, że wiele osób nie zwraca uwagi na praktyczne różnice – np. trudność w wymianie pojedynczych elementów czy gorszą wentylację w konstrukcjach ramowo-płycinowych. W praktyce szafa typowo stojakowo-deskowa to bardzo praktyczny i trwały wybór wszędzie tam, gdzie liczy się solidność i łatwość konserwacji, warto więc dobrze rozpoznać jej cechy rozpoznawcze. Takie błędne podejście pojawia się często, gdy patrzy się tylko na ogólny zarys mebla, nie analizując szczegółów połączeń i sposobów montażu.