Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Często myli się pojęcie konstrukcji oskrzyniowej i bezoskrzyniowej, patrząc tylko na ogólny wygląd krzesła, a nie analizując detali technicznych. Typowe podejście zakłada, że skoro siedzisko jest osadzone w ramie lub widoczne są łączyny pomiędzy nogami, to mamy do czynienia z konstrukcją oskrzyniową. W rzeczywistości jednak to właśnie elementy takie jak oskrzynia, czyli rama zmontowana pod siedziskiem, łącząca cztery nogi, decydują o zaklasyfikowaniu konstrukcji. Krzesło z widoczną ramą pod siedziskiem (oskrzynią) jest dużo sztywniejsze i wytrzymalsze, ale też cięższe wizualnie oraz praktycznie. Modele, które mają samą obręcz pod siedzeniem (jak na niektórych rysunkach) albo masywne połączenia nóg przy siedzisku, zawsze będą zaliczane do krzeseł z oskrzynią. Brak tego elementu, czyli krzesło, gdzie siedzisko przykręcone jest bezpośrednio do nóg lub wsporników, to właśnie konstrukcja bezoskrzyniowa. W praktyce błędne rozpoznanie wynika często z tego, że nie zwraca się uwagi na szczegółowe rozwiązania konstrukcyjne, tylko patrzy pobieżnie na całość. Dużo osób sądzi też, że każde krzesło drewniane musi mieć oskrzynię, bo tak było w tradycyjnych rozwiązaniach. Tymczasem nowoczesne technologie i lepsze materiały pozwalają projektować trwałe krzesła bez oskrzyni, zachowując ich stabilność i trwałość. Warto więc uczyć się rozpoznawać te niuanse – pozwoli to nie tylko na poprawne odpowiedzi na testach, ale też przyda się w praktyce zawodowej, gdy trzeba dobrać odpowiedni model do konkretnego zastosowania, czy nawet samodzielnie naprawić lub zmodernizować mebel zgodnie z zasadami wytrzymałościowymi.