Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Na właściwości mechaniczne drewna, takie jak wytrzymałość na ściskanie, zginanie, ścinanie czy twardość, w istotny sposób wpływają jego wilgotność, budowa oraz gęstość. Przede wszystkim wilgotność drewna jest kluczowa – drewno świeże, mokre, ma znacznie niższą wytrzymałość niż drewno suche. W technologii obróbki drewna i w budownictwie przyjmuje się, że optymalna wilgotność dla elementów konstrukcyjnych to poziom około 12-18%, bo przy wyższej drewno staje się miękkie i podatne na odkształcenia czy grzyby. Z kolei gęstość drewna mówi nam bardzo dużo o jego właściwościach – drewno ciężkie (o dużej gęstości) jak dąb jest z natury bardziej wytrzymałe niż np. lekka topola. W normach, takich jak PN-EN 338 czy choćby w katalogach materiałowych, klasy wytrzymałości drewna są przypisane właśnie na podstawie gęstości i parametrów anatomicznych. Budowa drewna, czyli układ włókien, obecność sęków, szerokość słojów, również ma ogromny wpływ – drewno o równomiernym układzie włókien, niewielkiej ilości wad, wykazuje dużo lepsze parametry wytrzymałościowe. Na tym tle barwa jest czymś zupełnie odmiennym – nie wpływa na mechanikę, jest tylko cechą wizualną. Często spotykam się z przekonaniem, że ciemniejsze drewno jest „mocniejsze”, ale to tylko mit wynikający z mylenia cech estetycznych z technicznymi. Praktyka i literatura branżowa jasno pokazują, że do oceny jakości drewna do celów konstrukcyjnych bierze się pod uwagę głównie wilgotność, gęstość i budowę, a nie barwę. Dlatego warto oddzielać w myśleniu kwestie estetyki od wymagań technicznych.