Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wysokość drzwi we wręgu to jeden z podstawowych parametrów, na który należy zwrócić szczególną uwagę podczas analizy rysunków technicznych. W praktyce zdarza się, że mylące bywają zarówno nietypowe oznaczenia, jak i specyfika samego sposobu wymiarowania. Warto podkreślić, że wybieranie wartości znacznie odbiegających od standardowych, takich jak 779 mm czy 1721 mm, nie znajduje uzasadnienia w typowych projektach budowlanych. Tego typu liczby mogą występować na rysunku jako wysokość innych elementów, np. parapetów, otworów okiennych albo fragmentów ścianek działowych, ale nigdy nie są stosowane jako wysokość pełnowymiarowych drzwi we wręgu. Zdarza się, że ktoś odczytuje wysokość skrzydła bez ościeżnicy (wręgu), przez co wychodzi mu np. wartość 2000 mm, ale wtedy pomija się właśnie ten niezbędny luz montażowy, a także wysokość samej ościeżnicy. Natomiast wybór 2030 mm może być efektem zaokrąglania lub nieuwagi, bo ta liczba jest bardzo bliska poprawnej, ale nie ma swojej podstawy w standardach – byłoby to rozwiązanie nietypowe, które mogłoby sprawić problemy przy zamawianiu drzwi lub podczas odbiorów budowlanych. Najczęstszym błędem jest pomylenie wymiarów czystej wysokości otworu z wysokością drzwi we wręgu, bo na rysunkach występuje często kilka różnych oznaczeń. Dla wielu osób, zwłaszcza początkujących, zwodnicze może być również utożsamianie wymiaru „skrzydło + ościeżnica” z samym skrzydłem. Tymczasem tylko poprawne odczytanie wymiaru we wręgu, czyli 2020 mm, pozwala zachować zgodność z normami PN i praktyką projektową, co zapewnia wygodę użytkowania oraz łatwość montażu. Ucząc się czytania rysunków warto zawsze sprawdzać legendę i opisy wymiarów, bo to pomaga uniknąć takich mylnych interpretacji.