Oznaczenie okleiny nad linią odniesienia na rysunku technicznym to coś, co często się pojawia w projektowaniu elementów stolarskich, zwłaszcza płyt meblowych i blatów. Stosowanie okleinowania jest standardem w branży, bo nie tylko poprawia walory wizualne, ale też zabezpiecza krawędzie przed uszkodzeniami mechanicznymi czy wilgocią. Z mojego doświadczenia, dobrze wykonana okleina znacząco przedłuża trwałość elementów wyposażenia wnętrz. Na rysunkach technicznych według norm PN-EN ISO 3766 oraz praktyk branżowych, okleinę oznacza się właśnie w tym miejscu, nad linią odniesienia – pozwala to jednoznacznie sprecyzować, które krawędzie mają być wykończone i jakim materiałem. Warto pamiętać, że okleiny to nie tylko taśmy z PCV, ale także naturalne forniry czy melaminy – wybór zależy od zastosowania, odporności i efektu estetycznego. Z mojego punktu widzenia, rozpoznanie i prawidłowe oznaczenie okleiny to podstawa w pracy każdego technologa drewna. Wielu początkujących zapomina o tej drobnej, ale bardzo ważnej czynności, przez co potem pojawiają się nieporozumienia na etapie produkcji czy montażu. Okleina w dokumentacji technicznej to mały detal, ale robi wielką różnicę dla końcowego efektu i jakości wyrobu.
Często pojawiają się nieporozumienia dotyczące właściwego oznaczenia na rysunkach technicznych – zwłaszcza, gdy chodzi o elementy wykończeniowe czy konstrukcyjne mebli. Zszywki, choć wykorzystywane do łączenia płyt, okuć czy innych komponentów, nie są w ogóle oznaczane nad linią odniesienia tak jak okleiny, lecz raczej przez opisy montażowe lub osobne symbole na detalach rysunkowych. Rodzaj doklejki to zagadnienie zupełnie innego typu – doklejka, czyli wąski pasek drewna litego, który wzmacnia krawędź płyty, jest opisywana osobno, często też innym symbolem albo w przekroju. W praktyce nie stosuje się dla niej oznaczenia nad linią odniesienia w taki sposób, jak dla okleiny. Połączenie klejone to jeszcze inna sprawa – jego rodzaj i sposób wykonania podaje się zwykle w legendzie rysunku lub w opisie technologicznym, ewentualnie przy pomocy specjalnych symboli z normy. Warto zauważyć, że osadzenie pojęcia „okleiny” w tym miejscu rysunku to kwestia wieloletniej praktyki branżowej i zgodności z dokumentacją technologiczną narzuconą przez normy. U wielu początkujących pojawia się błąd polegający na zamianie pojęć „doklejka” i „okleina”, bo oba te elementy znajdują się na krawędziach płyty, ale ich funkcja, wygląd i sposób oznaczenia są zupełnie inne. No i jeszcze jedno – mylenie okleiny z połączeniem klejonym jest niestety częste, bo oba terminy zawierają słowo „klej”, jednak ich zastosowanie jest skrajnie różne. Połączenie klejone dotyczy całych elementów, a okleina to cienka warstwa materiału wykończeniowego. Dlatego znajomość tych detali ma kluczowe znaczenie dla poprawnego czytania i tworzenia dokumentacji technicznej w stolarstwie i meblarstwie.