Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że przekrój boczny, czołowy czy promieniowy mogą być poprawne, ale warto się zatrzymać i rozważyć każdy z nich. Przekrój boczny nie jest pojęciem technicznym z zakresu obróbki drewna – to raczej potoczne określenie, które nie funkcjonuje w normach branżowych. Może przez to wprowadzać w błąd osoby zaczynające przygodę z technologią drewna. Z kolei przekrój czołowy to ten, gdzie cięcie przebiega prostopadle do osi kłody, pokazując wyraźnie układ przyrostów rocznych w postaci koncentrycznych pierścieni – to właśnie taki widok znamy z końca belki czy krążka drewna używanego np. jako pień do siekania. Przekrój promieniowy natomiast to cięcie przebiegające przez oś kłody, czyli wzdłuż promienia. W praktyce daje to deski o bardzo stabilnych wymiarach, często wykorzystywane w miejscach wymagających dużej odporności na paczenie – na przykład w stolarstwie precyzyjnym czy przy produkcji instrumentów muzycznych. Typowym błędem jest utożsamianie przekroju promieniowego z każdym cięciem wzdłużnym kłody, co nie jest zgodne ze standardami branżowymi. Z mojego doświadczenia wynika, że problematyczne bywa też rozróżnianie przekroju stycznego i promieniowego, bo oba są wzdłużne, ale różni je właśnie to, czy przechodzą przez środek kłody. Odpowiednie rozumienie tych pojęć ma kluczowe znaczenie przy wyborze drewna do konkretnych zastosowań, bo przekroje wpływają bezpośrednio na właściwości mechaniczne i estetyczne wyrobów. Warto dodać, że w literaturze i normach PN-EN dokładnie opisuje się te typy przekrojów i ich zastosowania – co pozwala uniknąć nieporozumień w praktyce zawodowej.