Odpowiedź numer 3 jest prawidłowa, ponieważ na rysunku właśnie ten element oznaczony został jako krawędziak. Krawędziak to tarcica o przekroju prostokątnym, gdzie szerokość mieści się zazwyczaj w zakresie od 50 do 100 mm, a wysokość od 100 do 199 mm (takie wartości podaje większość norm branżowych i katalogów stolarskich, np. PN-D-93002:2013). Jest to bardzo uniwersalny materiał wykorzystywany najczęściej w budowie szkieletów konstrukcji drewnianych, np. do wznoszenia ścian, stropów czy więźb dachowych. Krawędziaki są wystarczająco masywne, żeby przenosić większe obciążenia, a jednocześnie nie aż tak ciężkie i nieporęczne jak belki. Moim zdaniem w praktyce dobrze jest umieć rozróżniać krawędziaki od desek, łat czy bali, bo niewłaściwy dobór elementu może prowadzić do poważnych błędów konstrukcyjnych, np. zbyt cienka tarcica w miejscu, gdzie powinien być krawędziak, spowoduje osłabienie całej konstrukcji. Warto pamiętać, że krawędziaki stosuje się również przy budowie ogrodzeń, altan, a nawet jako elementy pomocnicze w stolarce warsztatowej. Z mojego doświadczenia wynika, że umiejętność szybkiej identyfikacji i właściwego doboru krawędziaka mocno przyspiesza pracę na budowie i zmniejsza ryzyko błędów.
W zadaniu tym nietrudno o zamieszanie, bo poszczególne elementy drewniane – takie jak listwa, deska, krawędziak czy belka – mają podobny wygląd, ale ich różnice są kluczowe z punktu widzenia praktyki budowlanej i stolarskiej. Pierwsza z opcji przedstawia listwę, czyli element o bardzo małym przekroju poprzecznym oraz dużej długości; listwy stosuje się głównie jako wykończeniówkę, do maskowania szczelin czy mocowania lekkich elementów, natomiast nie nadają się one do przenoszenia większych obciążeń. Druga odpowiedź to deska – znacznie szersza niż listwa, ale nadal cienka. Deski wykorzystywane są na przykład do wykonywania podłóg, poszyć ścian, ogrodzeń czy szalunków, lecz ich stosunkowo niewielka grubość nie pozwala na użycie ich jako podstawowych elementów nośnych. Ostatni element na rysunku (odpowiedź 4) przedstawia belkę – to już bardzo masywny element o dużym przekroju, często przekraczającym 200 mm w jednym z wymiarów. Belki są filarami każdej dużej konstrukcji drewnianej – stosuje się je w miejscach przenoszących największe obciążenia, np. w stropach lub więźbach dachowych. Częstym błędem jest utożsamianie ich z krawędziakami tylko dlatego, że ich kształt wydaje się podobny. Jednakże prawidłowa identyfikacja każdego z tych elementów jest niezbędna dla bezpieczeństwa, trwałości i funkcjonalności całej konstrukcji. Typowym błędem myślowym jest kierowanie się wyłącznie wielkością elementu, bez zwracania uwagi na proporcje i zakresy wymiarowe podawane w normach branżowych. Sugerowanie się doświadczeniem z domowego majsterkowania także bywa zawodne, bo nazewnictwo potoczne często odbiega od standardów opisanych w dokumentacji technicznej.