To właśnie jest przykład krzesła konstrukcji stojakowej – i od razu widać to po charakterystycznej budowie. Krzesła tego typu mają nogi przedłużone aż do oparcia, co tworzy solidny „stelaż” złożony z dwóch bocznych stojaków. Te stojaki połączone są między sobą szczeblami oraz siedziskiem, dzięki czemu całość jest stabilna przy stosunkowo niewielkiej masie. To rozwiązanie często spotykane w klasycznych i nowoczesnych wnętrzach, bo daje dużą swobodę w kształtowaniu formy, a jednocześnie umożliwia wygodne użytkowanie i łatwy montaż. W praktyce, konstrukcja stojakowa pozwala na łatwą renowację – wymianę samego siedziska czy oparcia bez rozbierania całego krzesła. Moim zdaniem to jeden z najbardziej uniwersalnych i praktycznych sposobów budowy krzeseł, bardzo często wykorzystywany w szkołach, restauracjach, a nawet w domach prywatnych. Standardy branżowe, na przykład PN-EN 12520, wyróżniają właśnie takie rozwiązania ze względu na ich bezpieczeństwo i wytrzymałość. Dla osób pracujących w stolarstwie czy konserwacji mebli to dość oczywisty wybór, bo w razie potrzeby łatwo rozpoznać i naprawić ewentualne uszkodzenia.
Wiele osób myli różne typy konstrukcji krzeseł, bo na pierwszy rzut oka mogą wyglądać podobnie, ale ich budowa techniczna znacząco się różni. Konstrukcja oskrzyniowa to taka, gdzie elementy boczne, przednie i tylne łączone są w formę skrzyni, co zapewnia dużą wytrzymałość, ale sprawia, że całość jest cięższa i bardziej masywna – typowa raczej dla stołów lub ciężkich ław. Deskowa natomiast polega na wykorzystaniu szerokich płaskich desek jako głównych elementów nośnych, raczej spotykana w prostych, często amatorskich meblach, gdzie liczy się łatwość wykonania, a nie koniecznie estetyka czy trwałość. Ramowa konstrukcja opiera się na szkielecie z prostych elementów połączonych ze sobą w ramy, co daje stabilność, ale w krzesłach rzadko jest stosowane w czystej formie – raczej w drzwiach lub oknach. Typowym błędem jest utożsamianie konstrukcji ramowej z każdą ramką czy poprzeczką na oparciu, podczas gdy w stojakowej chodzi właśnie o dwa dominujące boki-stojaki. W branży często przyjmuje się, że konstrukcja stojakowa najlepiej sprawdza się w lekkich, ale wytrzymałych krzesłach, a inne metody stosuje się w zależności od przeznaczenia mebla. Warto pamiętać, że wybór konstrukcji wpływa nie tylko na wygląd, ale też na ergonomię, łatwość naprawy i trwałość całego mebla. Moim zdaniem rozumienie tych subtelnych różnic to klucz do odpowiedniego projektowania i oceny jakości krzeseł – czasem pozornie „solidny” mebel deskowy może się szybciej rozkleić niż lekka, ale poprawnie wykonana konstrukcja stojakowa.