Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Dłutowanie, szlifowanie czy czopowanie wydają się kuszącymi odpowiedziami, ale to typowy przykład mylenia kolejności operacji z ich przeznaczeniem. W przypadku elementów z drewna litego, takich jak na rysunku, kluczowe jest przygotowanie powierzchni po wstępnym piłowaniu – i tu większość osób myli się, sądząc, że od razu można przejść do operacji wykończeniowych lub konstrukcyjnych, takich jak dłutowanie czy czopowanie. Tymczasem bez uprzedniego wyrównania i wygładzenia powierzchni elementu przez struganie, każda dalsza operacja będzie nieprecyzyjna, a drewno może nawet ulec uszkodzeniu podczas obróbki. Dłutowanie to już operacja wycinania otworów czy gniazd, typowo wykonywana dopiero po uzyskaniu odpowiedniego wymiaru i jakości powierzchni. Szlifowanie natomiast jest wykończeniowe – nim poprawiamy drobne niedoskonałości lub nadajemy ostateczny wygląd, ale nie uzyskujemy w ten sposób precyzyjnych wymiarów czy równości powierzchni technicznej. Czopowanie to z kolei operacja tworzenia połączeń, praktyczna, ale stosowana na dalszym etapie, już na gotowym i dobrze przygotowanym materiale. Częsty błąd wynika z mylenia pojęć dotyczących przygotowania materiału z jego wykańczaniem lub montażem. Najpierw zawsze trzeba zadbać o odpowiednie przygotowanie drewna, by zachować standardy jakości zarówno technicznej, jak i estetycznej. Pominięcie strugania powoduje trudności z dalszym montażem i obniża trwałość połączeń. Praktyka stolarska i normy branżowe jasno wskazują potrzebę tej operacji po każdym cięciu na wymiar brutto, zanim przejdzie się do bardziej zaawansowanych czy specjalistycznych zabiegów.