Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wiele osób intuicyjnie zaczyna od ostrzenia lub rozwierania zębów piły, jednak takie podejście prowadzi do uzyskania tylko pozornego efektu. Jeśli najpierw zaczniesz ostrzyć, a piła jest zabrudzona czy ma zęby o różnej wysokości, to nie tylko narobisz sobie więcej pracy, ale i ostrzejesz nierówno – potem trzeba wszystko poprawiać. Podobnie, jeśli rozwierasz przed nacinaniem czy równaniem, zęby mogą być osłabione i źle wygięte, bo nie mają jeszcze właściwego kształtu czy wysokości. Spotkałem się często z takim podejściem w zakładach, gdzie liczy się szybkość, ale efekty są zawsze krótkotrwałe: piła tnie źle, zacina się i szybko się tępi. Typowym błędem myślenia jest przekonanie, że kolejność nie ma aż takiego znaczenia, albo że wystarczy ostrzyć zęby co jakiś czas i tyle. Niestety, takie skróty prowadzą do nadmiernego zużycia piły i niepotrzebnych kosztów. Branżowe standardy są jasne: najpierw czyszczenie, żeby usunąć brud i żywicę, potem równanie zębów, bo tylko równa piła dobrze tnie, nacinanie przywraca właściwy kształt, rozwieranie zabezpiecza przed klinowaniem się piły, a ostrzenie to dopiero ostatni szlif. Pomijanie tej sekwencji zawsze odbija się na jakości i trwałości narzędzia. W praktyce, kto raz spróbuje zrobić to według prawidłowej kolejności, już raczej nie wraca do nawyków improwizowanych. Dobrze jest wyrobić sobie taki nawyk fachowego podejścia – to się po prostu opłaca na warsztacie.