Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Niektóre odpowiedzi mogą się wydawać logiczne na pierwszy rzut oka, ale w rzeczywistości nie oddają prawidłowej sekwencji procesu hydrotermicznej obróbki drewna w parnikach. Na przykład sezonowanie drewna to zupełnie inny etap – chodzi w nim o długotrwałe, najczęściej naturalne wysychanie drewna, które zachodzi albo przed, albo po obróbce hydrotermicznej, ale na pewno nie jest to faza w parniku. Warto podkreślić, że sezonowanie wykonuje się zazwyczaj na powietrzu i trwa tygodniami lub miesiącami, a nie w warunkach wysokiej temperatury i wilgotności. Z kolei korowanie, czyli usuwanie kory z pni, jest zabiegiem przygotowawczym, który przeprowadza się najczęściej przed właściwymi procesami technologicznymi. Korowanie wykonuje się mechanicznie, a nie przez działanie pary wodnej czy temperatury – to raczej operacja czysto mechaniczna. Skrawanie drewna natomiast polega na oddzielaniu cienkich warstw (np. przy produkcji fornirów) i zdecydowanie nie może się odbyć bez wcześniejszego uplastycznienia drewna, bo wtedy materiał byłby za twardy i łamliwy. Typowy błąd myślowy to utożsamianie operacji mechanicznych (jak skrawanie) z początkowymi fazami hydrotermicznej obróbki, choć właśnie parnik służy do przygotowania drewna do takich zabiegów. Standardy produkcyjne oraz literatura branżowa jednoznacznie mówią, że nagrzewanie i uplastycznianie drewna poprzez działanie pary wodnej jest pierwszym i nieodzownym etapem tej technologii. W praktyce pominięcie tego kroku prowadzi do wad produkcyjnych, strat materiałowych i niskiej jakości finalnego wyrobu, dlatego świadomość kolejności procesów jest bardzo ważna dla każdego, kto chce pracować w branży drzewnej na poważnie. Moim zdaniem, zrozumienie tej technologii to podstawa, bo pozwala unikać kosztownych pomyłek i poprawia efektywność całego ciągu technologicznego.