Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wybór środka do przetarcia pił tarczowych i frezów po oczyszczeniu z żywicy powinien być podyktowany nie tylko skutecznością usuwania zabrudzeń, ale przede wszystkim ochroną przed korozją i zachowaniem właściwości narzędzi. Niektórzy mylą się, sądząc, że woda jest wystarczająca – jednak woda zostawiona na stali niemal od razu powoduje powstawanie mikroskopijnych ognisk rdzy, szczególnie jeśli narzędzia mają jakiekolwiek zadrapania czy ubytki w powłoce. Nawet szybkie wytarcie nie daje gwarancji, że wilgoć nie zostanie w mikroszczelinach. Z kolei farba i emalia w ogóle nie mają zastosowania do pielęgnacji części tnących. Pokrywanie ostrzy farbą czy emalią prowadziłoby do powstawania niepożądanej powłoki, która utrudniałaby cięcie, powodowałaby nagrzewanie narzędzia, a nawet stępienie ostrza. W praktyce nie spotkałem się jeszcze z sytuacją, żeby ktoś faktycznie malował narzędzia tnące, bo to bardziej je psuje niż chroni. Problem może też wynikać z błędnego myślenia, że każda powłoka to ochrona – niestety w przypadku narzędzi tnących to tylko olej tworzy cienką warstwę antykorozyjną, nie wpływając negatywnie na parametry cięcia. Branżowe standardy jasno mówią, że stosuje się środki smarne, najczęściej olej mineralny lub specjalistyczne oleje antykorozyjne – dzięki czemu narzędzie nie rdzewieje, nie łapie nowych zabrudzeń i jest gotowe do użycia. Farb czy emalii stosuje się czasem do powierzchni ochronnych narzędzi, ale nigdy do samych ostrzy. Woda to wręcz największy wróg stali w magazynie. Dlatego warto zapamiętać, że tylko olej zapewnia skuteczne zabezpieczenie po czyszczeniu piły czy frezu.