Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Dość często można spotkać się z przekonaniem, że po wymianie drzwi w szafie dwudrzwiowej sprawdzamy właściwie każdy szczegół związany z ich montażem. Jednak podejście takie jest trochę zbyt szerokie i nie do końca praktyczne. W codziennej pracy technika czy montera najważniejsze jest skupienie się na tych elementach, które mają realny wpływ na bezpieczeństwo, wygodę użytkowania oraz ogólną estetykę. Prawidłowość zamocowania zawiasów to absolutny standard – jeśli zawiasy są krzywo lub niepewnie zamocowane, drzwi mogą się wypaść, zablokować lub po prostu będzie je trudno użytkować. Ustawienie szerokości przymyku to z kolei kwestia poprawnego zamykania drzwi – przymyk zbyt duży lub za mały powoduje trudności z domykaniem, a nawet uszkodzenia brzegów drzwi. Sprawność działania okuć, czyli wszelkiego typu zamków, uchwytów, ograniczników, to podstawa codziennej eksploatacji – jeśli nie działają poprawnie, użytkownik od razu to zauważy. Natomiast sposób nawiercenia gniazd jest etapem produkcyjnym i po montażu drzwi de facto nie mamy jak tego zweryfikować bez demontażu. To, że drzwi się poprawnie otwierają i zamykają, jest dowodem na to, że gniazda są wywiercone prawidłowo – nie wymaga to ponownej kontroli. Częstym błędem jest skupianie się na rzeczach niewidocznych po montażu, a zaniedbywanie tych, które realnie wpływają na działanie drzwi. Z mojego doświadczenia wynika, że dobre praktyki branżowe każą zawsze sprawdzać to, co można faktycznie poprawić po montażu. Sprawy związane z nawiercaniem gniazd zostawia się raczej na etapie produkcji lub wstępnego montażu, a nie przy odbiorze gotowej szafy. Takie rozróżnienie jest ważne, bo oszczędza czas i pozwala uniknąć niepotrzebnych reklamacji lub zbędnych korekt.