Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

W kontekście kontroli jakości po wymianie drzwi w szafie dwudrzwiowej szczególnie ważna jest ocena tych czynników, które bezpośrednio wpływają na działanie, bezpieczeństwo i wygodę użytkowania mebla. Często można spotkać się z przekonaniem, że sposób montażu czy regulacji okuć jest mniej istotny od nawiercenia gniazd, ale to spore uproszczenie. Gniazda pod zawiasy przygotowuje się zazwyczaj już na etapie produkcji, a po zamontowaniu nowych drzwi ich sposób nawiercenia jest praktycznie nie do zmiany i nie podlega ponownej ocenie w serwisie. Natomiast prawidłowość działania okuć, szerokość przymyku oraz zamocowanie zawiasów mają kluczowe znaczenie dla codziennego użytkowania i są podstawą każdej procedury odbiorczej po naprawie. Źle wyregulowane okucia mogą prowadzić do niewłaściwego zamykania się drzwi, skrzypienia czy nawet szybszego zużycia zawiasów. Ustawienie szerokości przymyku ma wpływ zarówno na szczelność szafy, jak i jej walory estetyczne – jeśli przymyk jest za wąski lub za szeroki, użytkownik od razu to zauważy i może być niezadowolony z naprawy. Zamocowanie zawiasów to z kolei kwestia wytrzymałości i bezpieczeństwa – jeśli zawiasy są luźne lub zamocowane niedokładnie, drzwi mogą wypaść, co jest niedopuszczalne według standardów branżowych. Typowym błędem jest skupianie się na elementach konstrukcyjnych, które nie są kontrolowane po montażu, zamiast na tym, co bezpośrednio rzutuje na funkcjonalność naprawianego mebla. Standardy w branży meblarskiej wymagają, by po wymianie drzwi sprawdzić wszystkie aspekty użytkowe i montażowe, ale nie cofają się do fazy produkcji elementu, bo wtedy naprawa nie miałaby sensu. Dobre praktyki uczą, że każda kontrola powinna być skupiona na efekcie końcowym, a nie na błędach, których już naprawić się nie da.