Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wiele osób sugeruje się połyskiem czy twardością powłoki malarskiej, myśląc, że to one są gwarancją trwałości na zewnątrz. No i trochę to rozumiem, bo na pierwszy rzut oka połysk rzeczywiście daje wrażenie lepszej ochrony, a twarda powłoka wydaje się mocniejsza. Jednak praktyka i doświadczenie pokazują, że są to raczej właściwości istotne w innych zastosowaniach – na przykład w przypadku farb do wnętrz, gdzie twardość zabezpiecza przed zarysowaniami, a połysk ułatwia czyszczenie. Na zewnątrz, gdzie mamy do czynienia z ciągłymi zmianami temperatur i wilgotności, powłoka pracuje razem z podłożem. Jeśli jest zbyt twarda, zaczyna pękać – nie ma szans, żeby wytrzymała kilka cykli zimno-ciepło. Podobnie z połyskiem – to tylko efekt wizualny i nie przekłada się bezpośrednio na odporność na czynniki pogodowe. Przepuszczalność, z kolei, bywa myląca – powłoka powinna oddychać, ale tylko na tyle, żeby para wodna mogła wyjść z podłoża, a jednocześnie nie dopuścić do wnikania wody z zewnątrz. Z mojego doświadczenia, bardzo wiele problemów z łuszczeniem czy łamaniem farby na elewacjach bierze się właśnie z niedoceniania elastyczności. Standardy techniczne, np. PN-EN dotyczące farb na elewacje, wyraźnie wskazują, że elastyczność to podstawa trwałości przy zmiennych warunkach. Kierując się wyłącznie połyskiem, twardością czy przepuszczalnością, łatwo popełnić błąd i narazić się na szybkie zniszczenie powłoki, a co za tym idzie – dodatkowe koszty napraw i konserwacji. Dlatego zawsze warto wybierać produkty, które zapewniają odpowiednią elastyczność – to inwestycja w spokój na lata.