Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wielu początkujących stolarzy sięga odruchowo po suwmiarkę czy miarę stolarską sądząc, że dokładny odczyt cyfrowy albo wizualny pomiar zapewni odpowiednią kontrolę wymiarów czopów. Jednak w praktyce takie narzędzia nie dadzą nam tej samej pewności co sprawdzian graniczny. Suwmiarka, choć popularna, może być problematyczna przy ocenie tolerancji – szczególnie jeśli czop jest delikatnie owalny albo powierzchnia jest nierówna. Poza tym, sama dokładność odczytu nie rozwiązuje kwestii luzu w połączeniu – suwmiarka nie powie czy czop przejdzie test 'wchodzi/nie wchodzi' w realnym otworze. Miara stolarska to już raczej narzędzie ogólne, dobre do szybkiej oceny długości, ale nie do precyzyjnych pomiarów średnicy czy grubości elementów pasowanych. Podobnie śruba mikrometryczna, choć bardzo dokładna, jest narzędziem do pomiaru wymiarów z bardzo wysoką rozdzielczością, jednak jej zastosowanie w stolarstwie jest raczej marginalne – używa się jej do metalowych precyzyjnych części, gdzie wymagane są tolerancje rzędu setnych milimetra, a nie w przypadku drewnianych czopów w meblarstwie. Częstym błędem jest przekonanie, że 'im dokładniejsze narzędzie, tym lepiej', ale w stolarstwie liczy się praktyczność i powtarzalność. Z mojego doświadczenia wynika, że sprawdzian graniczny pozwala szybko sprawdzić setki czopów, bez ryzyka błędnej interpretacji wyniku – wystarczy, że czop przejdzie przez sprawdzian odpowiednią stroną. Dlatego właśnie w instrukcjach, standardach rzemieślniczych i praktyce warsztatowej to sprawdziany wygrywają, a nie narzędzia typowo pomiarowe czy ogólno-miarkowe. Przewaga sprawdzianu polega też na tym, że nie wymaga praktycznie żadnej interpretacji – wynik jest jednoznaczny, bez względu na to, kto dokonuje kontroli.