Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wybierając inną odpowiedź niż styl barokowy, można łatwo ulec złudzeniu, wynikającemu z kilku typowych błędów myślowych. Przede wszystkim, styl rokoko, choć również efektowny i bogaty, charakteryzuje się znacznie lżejszą formą, delikatniejszymi liniami oraz asymetrią, czego tutaj zupełnie nie widać – to biurko jest masywne, ciężkie, wręcz monumentalne, a ozdoby są bardzo wyraziste i zamknięte w określonych ramach. Renesansowy styl mebli natomiast to zupełnie inna filozofia – dominuje w nim prostota, wyważona symetria i dekoracje inspirowane antykiem, raczej geometryczne niż roślinne, a nogi mebli są najczęściej proste lub delikatnie profilowane, a nie aż tak toczone i rzeźbione jak tutaj. Klasycyzm stawia z kolei na harmonię, spokój i nawiązanie do wzorców greckich i rzymskich – proste linie, niewiele zdobień, elegancja wynikająca z proporcji, a nie przesady w detalach. Niestety, często się myśli, że każdy bogato zdobiony mebel to rokoko albo klasycyzm, ale tu zdecydowanie dominują cechy baroku: monumentalność, ekspresja formy, wyraziste toczone nogi i rozbudowane dekoracje. Tego typu błędy w rozpoznaniu stylu wynikają zazwyczaj z braku praktycznego kontaktu z meblami zabytkowymi i niewłaściwego kojarzenia cech wizualnych. W branżowych standardach rozpoznania stylów meblarskich zawsze zaleca się zwracanie uwagi na całościowy charakter bryły, układ nóg oraz sposób zdobienia, bo to one są kluczowe dla poprawnej identyfikacji epoki. Moim zdaniem, warto poćwiczyć takie analizy na różnych przykładach, bo to bardzo przydaje się w pracy z aranżacją wnętrz oraz w zawodzie technika meblarskiego.