Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wybór innych rozwiązań niż popychacz podczas piłowania wzdłużnego krótkich elementów to dość częsty błąd, który wynika głównie z mylnego przekonania, że zabezpieczenia uniwersalne albo automatyczne zawsze załatwią sprawę. Wzornik, choć przydatny przy powtarzalnych cięciach czy bardziej zaawansowanych operacjach stolarskich, nie chroni rąk przed kontaktem z tarczą i nie jest przeznaczony do przesuwania krótkich elementów. Część osób wybiera osłonę Filarskiego, co – powiem szczerze – ma sens tylko na pierwszy rzut oka. Faktycznie, osłony tarcz pełnią ważną rolę, ale gdy cięty kawałek jest bardzo krótki, osłona zazwyczaj nie obejmuje całej strefy zagrożenia, a operator i tak zbliża dłoń do piły. To złudne poczucie bezpieczeństwa, które łatwo może się zemścić. Z kolei posuw mechaniczny to już urządzenie wykorzystywane głównie w dużych maszynach przemysłowych, np. w heblarkach czy dużych piłach formatowych, gdzie automatyzacja jest możliwa i opłacalna. W praktyce warsztatowej przy pojedynczych, krótkich elementach jego zastosowanie jest nie tylko nieporęczne, ale wręcz nierealne z punktu widzenia ergonomii i szybkości pracy. Niestety, czasem też pokutuje przekonanie, że jeśli element jest mały, to „szybko się go przetnie”, więc nie trzeba stosować specjalnych zabezpieczeń – i to już prosta droga do poważnych urazów. Moim zdaniem najlepsza praktyka to zawsze używać popychacza, bo on właśnie minimalizuje ryzyko kontaktu z ostrzem i daje największą kontrolę nad materiałem podczas cięcia wzdłużnego takich krótkich fragmentów. Nawet najbardziej zaawansowana osłona czy wzornik nie zastąpią tego prostego, a jakże skutecznego przyrządu.