Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Patrząc na rysunek, można mieć pokusę, żeby pomyśleć o konstrukcji ramowej albo wieńcowej – to dość częsty błąd, zwłaszcza gdy nie ma się dużego doświadczenia z meblarstwem technicznym. Konstrukcja ramowa charakteryzuje się tym, że podstawę stanowi rama, na którą dopiero nanosi się wypełnienie – najczęściej fronty czy płyty. Taki układ stosuje się głównie tam, gdzie liczy się lekkość i estetyka, np. w drzwiach czy frontach szafek domowych, a nie w solidnych szafkach warsztatowych. Konstrukcja wieńcowa z kolei wykorzystuje wieńce – poziome elementy górne i dolne, które spinają boki mebla. To często wybierane rozwiązanie przy meblach kuchennych, gdzie szafki muszą być estetyczne i odporne na odkształcenia od obciążeń, ale nie są tak przystosowane do modyfikacji czy dużych ciężarów jak stojakowe. Konstrukcja kolumnowa jest bardzo nietypowa w meblarstwie – odnosi się raczej do dużych, monumentalnych mebli albo elementów architektonicznych, gdzie główną rolę odgrywa pionowy słup (kolumna), a nie stojaki czy ramy. Najczęstszym błędem jest mylenie sztywnej ramy z konstrukcją stojakową, bo oba typy mogą wyglądać podobnie na pierwszy rzut oka, jednak to właśnie obecność wyraźnych, samodzielnych pionowych stojaków wskazuje na rozwiązanie stojakowe. W praktyce, jeśli szafka ma mieć dużą nośność i być łatwa w rozbudowie czy naprawie, wybiera się właśnie konstrukcję stojakową – a nie ramową czy wieńcową, które są bardziej 'domowe' i mniej elastyczne pod względem zastosowań przemysłowych.