Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Temat szerokości desek z tarcicy obrzynanej często bywa mylący, zwłaszcza że potocznie wiele osób nazywa deską prawie każdy cienki element drewniany. Jednak z punktu widzenia norm i praktyki technicznej to nie do końca tak działa. W przypadku tarcicy o grubości 38 mm, aby można ją było formalnie zakwalifikować jako deskę, jej minimalna szerokość musi wynosić dokładnie 100 mm – mniejsze szerokości, jak 50 mm, 80 mm czy nawet 120 mm (jeśli komuś przyszło do głowy, że im szersza, tym lepiej), nie są poprawne, bo tylko 100 mm to dolna granica zgodnie np. z PN-D-96002. Wybierając 50 lub 80 mm, często popełnia się typowy błąd polegający na przekładaniu praktycznych obserwacji z warsztatu czy budowy na wymagania normowe – rzeczywiście widuje się w użyciu elementy o takich szerokościach, ale są to już listwy lub łaty, a nie deski. Z kolei wybór 120 mm jako minimalnej szerokości zazwyczaj wynika z nadinterpretacji, że deska musi być bardzo szeroka, bo tak lepiej się ją wykorzystuje. Tymczasem szerokość 100 mm jest dolną granicą, a nie zalecaną czy najczęściej spotykaną wartością – deski mogą być oczywiście szersze, ale już od tych 100 mm zaczyna się ta kategoria. W realiach budowlanych i meblarskich poprawna klasyfikacja ma duże znaczenie dla obliczenia wytrzymałości, ilości zużytego materiału czy określenia przeznaczenia. Normy są tu po to, żebyśmy mówili tym samym językiem niezależnie od regionu czy doświadczenia. Warto więc kierować się nimi, a nie tylko intuicją, bo łatwo o nieporozumienie podczas zamówień czy produkcji.