Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wybór temperatury przechowywania mebli to temat, który potrafi zaskoczyć nawet osoby mające pierwsze doświadczenia z magazynowaniem drewnianych czy tapicerowanych elementów wyposażenia wnętrz. Często spotykałem się z przekonaniem, że im chłodniej, tym lepiej, bo przecież zimno „konserwuje”. Jednak temperatura na poziomie 5°C to już zdecydowanie za nisko – drewno i inne materiały używane do produkcji mebli zaczynają wtedy chłonąć wilgoć z otoczenia, a powietrze jest bardziej wilgotne przy niskich temperaturach, co powoduje pęcznienie i wypaczanie się elementów. Z kolei skóra czy tapicerka może stać się nieprzyjemnie sztywna, a kleje tracą swoje właściwości. Z drugiej strony, temperatury rzędu 35°C czy – o zgrozo – 40°C, to już wręcz ekstremalne warunki dla mebli. Przy takich wartościach drewno traci wodę bardzo szybko, co prowadzi do wysychania, pękania, odklejania się fornirów i rozwarstwiania płyt. Kleje schną i tracą spoinę, a elementy tapicerowane mogą nawet trwale się odkształcać. Nietrudno też sobie wyobrazić, że wysokie temperatury sprzyjają rozwojowi pleśni czy grzybów, zwłaszcza jeśli nie kontrolujemy wilgotności. Moim zdaniem te skrajności wynikają często z braku znajomości standardów branżowych – większość norm (np. PN-EN 14073-2) oraz dobre praktyki mówią jasno: optymalna temperatura dla przechowywania mebli to okolice 15°C przy umiarkowanej wilgotności, co zapewnia stabilność wymiarową i estetyczną. Wybierając skrajne wartości, narażamy meble nie tylko na uszkodzenia fizyczne, ale też na nieodwracalne zmiany wyglądu. W praktyce lepiej trzymać się „środka” i dbać o równowagę, niż ryzykować utratę jakości przez zbyt niską lub zbyt wysoką temperaturę.