Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wybór innego oznaczenia niż cienka linia kreskowa dla niewidocznych krawędzi wprowadza sporo zamieszania i niestety jest jedną z najczęstszych pomyłek wśród osób początkujących. Czasem myli się linie dwupunktowe z kreskowymi, bo obie mają przerwy, ale linia dwupunktowa jest zarezerwowana w rysunku technicznym na osie symetrii oraz ślady ruchu, a nie na niewidoczne krawędzie. Można przez nieuwagę pomylić także linię punktową z kreskową – ta pierwsza służy do zupełnie innych rzeczy, na przykład w niektórych przypadkach do oznaczania elementów giętych albo wyobrażonych. Linia ciągła z kolei jest oczywista – nią rysujemy widoczne kontury i zarysy przedmiotów, więc użycie jej do niewidocznych krawędzi prowadziłoby do poważnych nieporozumień na produkcji lub montażu. Takie pomyłki biorą się często z pośpiechu albo braku praktyki przy pracy z dokumentacją techniczną. Najlepiej zawsze pamiętać, że każda linia na rysunku ma swoje konkretne znaczenie i nieprzestrzeganie tego może się skończyć kosztownymi błędami. Standardy (takie jak PN-EN ISO 128) powstały właśnie po to, żeby każdy, kto czyta rysunek, od razu wiedział, z czym ma do czynienia – bez zgadywania czy dopytywania. Szczerze mówiąc, widziałem już sytuacje, gdzie złe oznaczenie krawędzi powodowało, że ktoś wyciął element nie tak, jak trzeba, bo nie zauważył, że część linii miała być niewidoczna. Dlatego opanowanie tych podstaw to nie jest tylko teoria, ale bardzo praktyczna umiejętność, która realnie wpływa na jakość pracy.