Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Sprawa naprawy uszkodzonej płyty wiórowej w miejscu mocowania zawiasów puszkowych często budzi wątpliwości, bo w praktyce można spotkać różne podejścia do tematu. Część osób próbuje uzupełniać ubytek zwykłą szpachlą malarską, licząc, że to wystarczy. Jednak w rzeczywistości, szpachla nie ma odpowiednich właściwości wytrzymałościowych – jest krucha i nie przenosi sił, jakie wytwarza zawias. Po wyschnięciu i tak odpadnie, a zawias się wyrwie z powrotem. Inni próbują po prostu skleić pęknięcie i nawiercić otwory na kołki, żeby wzmocnić płytę. Takie rozwiązanie może zadziałać przy bardzo drobnych uszkodzeniach, ale gdy płyta się wyłamała, często brakuje materiału do wzmocnienia i kołki nie mają się czego trzymać. W praktyce kołki w klejonej płycie wiórowej nie gwarantują trwałości, bo siły skupiają się na krawędziach uszkodzenia. Podobnie sprawa wygląda z dokładaniem listew prostopadłych do pęknięcia – to raczej rozwiązanie tymczasowe, które bardziej maskuje problem niż go rozwiązuje. Listwy mogą przeszkadzać w montażu szafki, a do tego nie zawsze dają dobre podparcie dla zawiasu. Częsty błąd myślowy to traktowanie płyty wiórowej jak solidnego drewna, podczas gdy jej struktura jest dużo mniej wytrzymała na wyrwanie. W codziennej praktyce meblarskiej najlepiej sprawdza się wycięcie uszkodzonego fragmentu i zastąpienie go wstawką z litego drewna – takie podejście daje nową, silną bazę pod zawias i jest polecane przez fachowców. Warto pamiętać, że naprawa powinna nie tylko zakrywać ślad, ale też przywrócić pełną funkcjonalność i trwałość elementu. Zbyt proste lub powierzchowne naprawy po prostu nie zdają egzaminu przy intensywnym użytkowaniu szafek.