Odpowiedź jest trafiona – ilustracja IV faktycznie przedstawia wkręt typu konfirmat, który stosuje się głównie w przemyśle meblarskim, przy montażu płyt wiórowych czy MDF. Ten rodzaj wkrętu wyróżnia się charakterystycznym, walcowatym trzonem oraz szerokim, płaskim łbem z gniazdem imbusowym (najczęściej sześciokąt wewnętrzny). Co ważne, konfirmaty są przeznaczone do połączeń kątowych elementów płytowych – właśnie dlatego mają poszerzenie za gwintem, które pozwala na precyzyjne dociągnięcie dwóch płyt bez ich rozwarstwiania. Moim zdaniem w codziennej pracy z meblami konfirmat to pewniak, jeśli chodzi o trwałość i powtarzalność montażu. W branży uznaje się stosowanie konfirmatów za dobrą praktykę, szczególnie tam, gdzie liczy się stabilność i szybki montaż – często są wręcz standardem w produkcji systemowej. Warto też wiedzieć, że do ich montażu używa się specjalnych wierteł stopniowanych, które przygotowują optymalny otwór. Niektórzy próbują używać zwykłych wkrętów do takich zadań, ale konfirmaty naprawdę robią różnicę. Dobrze wiedzieć też, że są dostępne w różnych długościach i średnicach – łatwo dobrać je do grubości płyt. Fachowcy cenią je za to, że łączenie można rozkręcić i zmontować ponownie bez utraty siły połączenia, co przy meblach składanych ma ogromne znaczenie.
Zagadnienie wkrętów meblowych nie jest zawsze oczywiste, szczególnie kiedy patrzymy tylko na zdjęcia. Wiele osób myli różne rodzaje wkrętów, sugerując się podobieństwami w gwincie czy łbie. Na przykład, na pierwszej ilustracji widzimy typowy wkręt do płyt kartonowo-gipsowych. Charakteryzuje się ostrym końcem i czarną powłoką fosfatowaną, ale jego łeb i trzon są dostosowane do innego rodzaju połączeń – raczej nie nadaje się do solidnych połączeń meblowych. Kolejna ilustracja przedstawia śrubę do drewna z łbem sześciokątnym, powszechnie używaną w konstrukcjach drewnianych, np. przy więźbie dachowej czy mocowaniach ogrodowych – jednak nie ma ona charakterystycznego rozszerzenia, ani gniazda imbusowego, które są cechą konfirmatów. Trzecia ilustracja to klasyczny wkręt do drewna z łbem stożkowym i nacięciem krzyżowym – bardzo popularny, ale nieprzystosowany do połączeń kątowych płyt meblowych, bo nie zapewnia odpowiedniej stabilności i łatwo może rozsadzić materiał. Częstym błędem jest myślenie, że każdy wkręt z szerokim gwintem pasuje do mebli – w praktyce jednak tylko konfirmaty umożliwiają szybki, powtarzalny montaż elementów płytowych bez ryzyka rozwarstwienia. Wynika to z ich konstrukcji: poszerzenie trzonu i łeb z gniazdem imbusowym pozwalają dokręcać z dużą siłą, nie uszkadzając materiału. Podsumowując – to właśnie ilustracja IV pokazuje wkręt konfirmat, bo reszta to inne typy wkrętów, przeznaczone do zupełnie innych zastosowań. Warto rozróżniać te detale, bo na budowie czy w warsztacie naprawdę robią różnicę.