Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wybór odpowiedniego materiału do renowacji powierzchni roboczej w kuchni jest trochę trudniejszy niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Bardzo często spotykam się z przekonaniem, że skoro lakier dobrze zabezpiecza drewno przed wodą, to będzie idealny do kuchni, jednak lakier tworzy grubą, szczelną powłokę, która po uszkodzeniu może się łuszczyć, a jej naprawa bywa naprawdę czasochłonna. Z kolei lakierobejca, choć jest odporna na działanie czynników atmosferycznych i ładnie podkreśla rysunek drewna, jest raczej przeznaczona na powierzchnie narażone na promieniowanie UV, czyli np. ogrodowe ławki, płoty czy elewacje, a nie do kontaktu z żywnością i codziennego użytkowania w kuchni. Pokost, jako naturalny podkład, dobrze penetruje drewno, ale nie tworzy powłoki ochronnej i samodzielnie nie zabezpieczy blatu przed wodą czy tłuszczem – jego głównym zadaniem jest przygotowanie powierzchni pod inne powłoki. Moim zdaniem do kuchni lepiej unikać materiałów, które mogą wchodzić w reakcję z jedzeniem albo trudniej się renowują. Częstym błędem jest też myślenie, że im twardsza powłoka, tym lepiej – w praktyce blat kuchenny powinien być zabezpieczony materiałem, który pozwala oddychać drewnu, jest odporny na płyny spożywcze i łatwy do odświeżenia bez skomplikowanych zabiegów. Właśnie dlatego lazura zyskuje przewagę nad innymi rozwiązaniami przeznaczonymi do powierzchni narażonych na codzienną eksploatację i kontakt z żywnością.