Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Praktyka produkcji mebli wyraźnie pokazuje, że błędy w kolejności montażu potrafią znacznie skomplikować pracę, prowadzić do usterek i niepotrzebnych poprawek. Wiele osób myśli, że na przykład zawieszanie drzwi lub pasowanie części ruchomych można robić dowolnie, kiedy tylko się chce, ale to niestety nie działa tak w rzeczywistości. Jeśli zaczniemy od okuwania lub zawieszania drzwi zanim korpus będzie stabilnie sklejony, efektem bywają przekoszone zawiasy, niedopasowane szczeliny, a nawet uszkodzenia płyt czy oklein. Montaż szuflady na zbyt późnym etapie sprawia, że mamy bardzo utrudniony dostęp do wnętrza szafy – szczególnie przy większych wymiarach elementów lub wtedy, gdy wnętrze jest podzielone na strefy (półki, drążek). Osobiście widziałem już jak ktoś próbował zamontować prowadnice szuflady po zamknięciu korpusu – mnóstwo nerwów, a i tak nie wyszło równo. Z kolei pasowanie części ruchomych, zanim całość zostanie solidnie poskładana i sklejona, nie ma większego sensu, bo po utwardzeniu kleju wymiary i szczeliny potrafią się delikatnie zmienić, przez co wcześniejsze regulacje idą na marne. Typowym błędem jest też myślenie, że można okuwać mebel przed sklejaniem – to może i da się zrobić przy bardzo prostych konstrukcjach, ale przy szafach z szufladą, drążkiem i półką w grę wchodzi już zachowanie precyzji i stabilności. Najlepszą praktyką, moim zdaniem i zgodnie z zasadami stosowanymi w branży, jest najpierw przygotować wszystkie elementy i wykonać prace, do których wymagany jest swobodny dostęp, czyli montaż szuflady i okuwanie, potem skleić korpus, a dopiero na koniec zająć się drzwiami i regulacjami. Taka kolejność minimalizuje ryzyko błędów, skraca czas poprawek i pozwala łatwiej utrzymać wysoką jakość gotowego mebla.