Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wyrzynek z drewna okrągłego nie może przekraczać długości 2,6 m – to jest zasada, którą naprawdę warto zapamiętać, bo wynika ona bezpośrednio z dokumentów normatywnych dotyczących klasyfikacji i obrotu drewnem w Polsce (głównie PN-D-95000). W praktyce wyrzynek to po prostu kawałek drewna okrągłego, który powstaje przy odcinaniu niedoskonałych, niepełnowartościowych fragmentów kłody – na przykład końcówek obarczonych wadami, krzywizną czy silnym zbiegiem. Dlatego ustalono, że jego długość nie może przekroczyć 2,6 metra, bo powyżej tej wartości drewno przestaje być klasyfikowane jako wyrzynek, a staje się już surowcem pełnowartościowym lub kwalifikowanym inaczej. Moim zdaniem ta granica nie jest przypadkowa – wynika z uwarunkowań praktycznych, czyli logistyki, transportu oraz dalszej przeróbki w tartakach. Kiedy dostarczasz drewno do zakładu, operatorzy i klasyfikatorzy od razu wiedzą, że odcinki do 2,6 m traktowane są jako wyrzynki, a wszystko powyżej wymaga innego podejścia. Często w praktyce spotykałem się z sytuacjami, gdzie nieznajomość tej granicy prowadziła do problemów przy klasyfikacji, zwłaszcza przy sprzedaży czy rozliczaniu surowca. Warto pamiętać, że takie szczegóły bardzo ułatwiają codzienną pracę i zapobiegają nieporozumieniom na linii dostawca–odbiorca. Dodatkowo, wyrzynki są wykorzystywane np. w produkcji palet, drobnej galanterii drewnianej, czasem nawet jako drewno opałowe – czyli tam, gdzie nie jest wymagana duża długość czy wysoka jakość.