Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wiele osób myśli, że renowacja stolarki drewnianej to prosta i tania sprawa. To typowy błąd, wynikający albo z niewiedzy, albo z porównywania takich prac do prostych napraw domowych. Tak naprawdę, zabiegi konserwacyjne czy renowacyjne wymagają specjalistycznej wiedzy, precyzyjnych narzędzi i certyfikowanych materiałów. Uproszczenie, że to nieskomplikowane technologicznie zadanie, wynika pewnie z oglądania filmików DIY w internecie – tam pokazują, jak łatwo odnowić krzesło, ale nikt nie mówi o standardach, np. o PN-EN 335 czy zasadach ochrony przeciwgrzybiczej drewna. Jeśli chodzi o czasochłonność i opłacalność – fakt, czasem można coś zrobić samodzielnie, ale profesjonalne prace zawsze wymagają czasu i są kosztowne, bo liczy się dokładność, dokumentacja zdjęciowa, czas schnięcia środków, a niekiedy nawet konsultacja z konserwatorem. Natomiast stwierdzenie, że prace te są bardzo skomplikowane technologicznie, moim zdaniem też jest trochę przesadą – wiele technik jest znanych od lat, lecz podstawą jest doświadczenie, a nie tylko zawiłe technologie. Kluczowym błędem jest założenie, że nad renowacją można przejść pobieżnie. Gdy zaniedbamy jakość lub oszczędzimy na materiałach, efekt utrzyma się krótko albo wręcz zaszkodzi całej konstrukcji. Praktyka branżowa i projekty dotacyjne często pokazują, że właśnie przez niedoszacowanie kosztów i złożoności prace muszą być potem poprawiane lub powtarzane. Warto o tym pamiętać, bo odpowiedzialność za wyroby stolarskie, zwłaszcza zabytkowe, to naprawdę poważna sprawa.