Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Temat wad drewna jest szeroki i łatwo się tu pogubić, bo wiele z nich objawia się zmianą barwy. Częsty błąd polega na utożsamianiu zmian koloru drewna wyłącznie ze zgnilizną lub innymi formami uszkodzeń biologicznych. Zgnilizna rzeczywiście jest groźną wadą, ale daje inne objawy – drewno staje się miękkie, kruche, pojawiają się ubytki strukturalne i charakterystyczny zapach, podczas gdy w przypadku sinizny drewno pozostaje twarde i spoiste. Z kolei brunatnica to określenie stosowane dla niektórych rodzajów zgnilizny brunatnej, która powoduje rozkład celulozy, przez co drewno staje się brunatne, łamliwe i bardzo osłabione – tu wyraźnie widoczne są zmiany konsystencji, a nie tylko koloru. Zaszarzenie natomiast jest typowym efektem działania czynników atmosferycznych, zwłaszcza promieniowania UV i wilgoci – drewno szarzeje powierzchniowo, ale nie zmienia barwy w przekroju i nie wynika z aktywności grzybów. Praktycznie rzecz biorąc, sinizna to całkiem inny przypadek, bo jej źródłem są grzyby barwiące, które nie niszczą struktury drewna, a zmieniają jego kolor na niebieskawy lub szarawy. W praktyce, odróżnianie tych wad jest wymagane przez normy i dobre praktyki branżowe, szczególnie jeśli drewno ma trafić do zastosowań konstrukcyjnych albo stolarskich. Błędne rozpoznanie może prowadzić do wyboru niewłaściwego materiału na dany cel, co przekłada się na straty finansowe i jakościowe. Dlatego tak ważne jest rozróżnianie sinizny od zgnilizny, brunatnicy czy zwykłego zaszarzenia, bo każda z tych wad wiąże się z innym ryzykiem i innymi wymaganiami technologicznymi podczas obróbki surowca.