To jest właśnie klasyczna szafa o konstrukcji wieńcowej i jednocześnie płycinowej. Taka konstrukcja polega na tym, że główne elementy nośne stanowią tzw. wieńce – czyli poziome płyty na górze, w dole i czasem w środku mebla. To one przenoszą obciążenia i zapewniają sztywność całej szafie. Z kolei płycinowość odnosi się do drzwi i ścianek – te są budowane z ramy (najczęściej lite drewno) oraz wsuwanej w nią cieńszej płyciny (może być z drewna, płyty lub MDF-u). To nie tylko wygląda estetycznie, ale też daje dużą stabilność, szczególnie przy dużych frontach. W branży, zwłaszcza przy produkcji mebli klasycznych i stylizowanych, ta technologia jest bardzo ceniona za trwałość i łatwość naprawy – jak coś się uszkodzi, wymienia się tylko płycinę, a rama zostaje. Moim zdaniem, to takie rozwiązanie ma sens zwłaszcza tam, gdzie liczy się nie tylko wygląd, ale też odporność na codzienne użytkowanie. Często spotyka się to w domach, gdzie szafę przekazuje się z pokolenia na pokolenie. Co ciekawe, taka konstrukcja uchodzi za bardziej ekologiczna, bo łatwiej jest dokonać renowacji bez wymiany całości.
Pojęcie stojakowej konstrukcji odnosi się głównie do mebli, gdzie szkielet nośny opiera się na pionowych elementach zwanych stojakami, często stosowanych w lekkich szafkach czy regałach. W przypadku dużych, masywnych szaf jak ta na zdjęciu, taka technologia jest niepraktyczna – nie zapewnia wystarczającej sztywności i odporności na odkształcenia. Użycie płyty zamiast płycin to kolejny typowy błąd w rozumieniu konstrukcji drzwi. Płytowe fronty – czyli wykonane w całości z jednolitej płyty – są bardziej typowe dla współczesnych, ekonomicznych mebli produkowanych masowo, ale nie zapewniają takiej estetyki i trwałości jak klasyczne drzwi płycinowe. Z kolei określenie "wieńcowa – płytowa" jest sprzeczne z rzeczywistością tego typu szaf. Wieńcowa konstrukcja rzeczywiście opiera się na poziomych wieńcach, ale fronty z płyty nie są charakterystyczne dla mebli stylizowanych, gdzie dominuje płycina. Częstym błędem jest utożsamianie płyty z płyciną – to nie to samo. Płycina to wyodrębniony, wpuszczony w ramę panel, natomiast płyta to jednolity element bez ramy. W praktyce, jeśli patrzymy na szafę z ramą i wypełnieniami, zawsze powinniśmy mówić o konstrukcji płycinowej. Z mojego doświadczenia wynika, że zamieszanie bierze się głównie z braku precyzyjnej wiedzy o technologiach stolarskich i uproszczeń stosowanych w handlu meblami. Warto rozróżniać te pojęcia – poprawne określenie konstrukcji to podstawa w zawodzie stolarza i projektanta wnętrz.