Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Często można się pomylić, bo symbole płyt drewnopochodnych bywają do siebie łudząco podobne na pierwszy rzut oka. Jednakże kreskowanie zaprezentowane na rysunku nie odpowiada ani płycie LVL, ani płycie stolarskiej, ani też płycie wiórowej. LVL, czyli Laminated Veneer Lumber, w oznaczeniach technicznych przedstawia się zazwyczaj jako warstwową strukturę z wyraźnymi przekładkami, bo to przecież materiał z fornirów ułożonych warstwowo – a tu nie ma takich wyraźnych warstw, symbol jest jednolity. Płyta stolarska z kolei ma w przekroju charakterystyczny wzór – środkową warstwę z listew i okładziny fornirowe po bokach, co zawsze rysuje się jako naprzemienne prostokąty lub kreskowanie w środku i gładkie brzegi. Płyta wiórowa oznaczana jest najczęściej jako nieregularna struktura z niewielkimi, nieregularnymi plamkami lub kreskami, oddającymi rozproszone wióry wewnątrz materiału – ten symbol jest dużo bardziej chaotyczny, podczas gdy MDF, jak na rysunku, jest zawsze idealnie równomierny. Osobiście spotkałem się z sytuacją, gdy nawet na warsztatach technikum uczniowie mylili MDF z płytą wiórową, bo w praktyce obie są jednorodne w dotyku, ale to, co liczy się na rysunkach technicznych, to zawsze powtarzalność symbolu i jego zgodność z normami. Warto pamiętać, że znajomość tych oznaczeń jest kluczowa przy sporządzaniu dokumentacji technicznej – błędny wybór materiału może skutkować nie tylko problemami produkcyjnymi, ale i poważnymi błędami w wytrzymałości czy estetyce wyrobu. Rozróżnianie symboli to nie jest tylko formalność, to praktyczna umiejętność, która często odróżnia dobrego technologa od kogoś, kto potem musi poprawiać własne błędy.