Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej

Temat bazy pożytkowej wokół pasieki bywa często mylnie rozumiany – niektórzy sądzą, że chodzi o sterowanie populacją trutni czy nawet ograniczanie czerwienia matek, ale to nie ma pokrycia w praktyce pszczelarskiej. Zmniejszenie czerwienia matek przez ograniczenie pożytków byłoby wręcz szkodliwe, bo rodziny nie odbudują swojej siły przed zimą, co jest jednym z najczęstszych błędów w gospodarce pasiecznej. Zmniejszanie pogłowia trutni poprzez manipulację bazą pożytkową nie jest standardową ani zalecaną metodą – trutnie naturalnie znikają z rodzin pod koniec sezonu, kiedy matka ogranicza czerwienie i rodzina przygotowuje się do zimy. Z kolei zwiększanie pogłowia trutni przez poprawę bazy pożytkowej nie jest celem samym w sobie, bo trutnie w późnym lecie nie są już potrzebne do unasienniania matek, a ich obecność tylko zwiększa konsumpcję zapasów. Błędem jest też myślenie, że sterując pożytkiem, można w ten sposób regulować obecność trutni – to proces przede wszystkim biologiczny i sezonowy. Kluczową zasadą w nowoczesnym i tradycyjnym pszczelarstwie jest budowanie silnych, dobrze odżywionych rodzin, które mogą przetrwać zimę; tu podstawą jest właśnie zapewnienie dobrej bazy pożytkowej, by matka mogła czerwić do późnego lata. Właściwe planowanie zasiewów czy lokalizacji pasieki to podstawa każdej profesjonalnej gospodarki pasiecznej i nie powinno się tego mylić z próbą kontroli liczby trutni czy ograniczania matek.