Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej

Często podczas przygotowywania brzeczki do miodu pitnego można się pomylić, szczególnie jeśli nie zna się dokładnych branżowych proporcji. Wiele osób myśli, że wystarczy dolać do miodu tyle samo wody, co miodu, czyli np. 20 litrów do 20 litrów – ale to wtedy mielibyśmy tzw. dwójniaka, a nie czwórniaka. Taka brzeczka byłaby za mocna i zbyt słodka, fermentacja mogłaby przebiegać powoli, a napój końcowy wyszedłby ciężki w smaku. Z kolei 40 litrów wody na 20 litrów miodu daje układ 1:2, czyli typowy trójniak, też nie to, o co chodziło w pytaniu. W polskiej tradycji miodosytniczej każda nazwa wskazuje na stosunek miodu do wody – dla czwórniaka jest to 1:3 (jedna część miodu, trzy części wody), czyli na 20 litrów miodu potrzeba 60 litrów wody. To sprawdzone proporcje, które gwarantują lekkie i pijalne miody pitne, odpowiednie do dłuższego leżakowania. Dodanie aż 80 litrów wody do 20 litrów miodu byłoby zdecydowanie za dużo – taka brzeczka byłaby bardzo uboga w cukry, fermentacja byłaby szybka, ale efekt końcowy rozczarowujący: mdły napój bez odpowiedniego smaku i aromatu. W branży przyjmuje się jasno: proporcje muszą być zgodne z typem miodu pitnego, a czwórniak to zawsze 1:3. Moim zdaniem, patrzenie tylko na ilość albo chęć uzyskania większej objętości to podstawowy błąd – chodzi tu o zachowanie balansu składników, żeby uzyskać klasyczny i smaczny produkt. Warto zawsze sprawdzać te proporcje na etapie planowania produkcji, żeby później nie mieć kłopotów z klarownością czy smakiem miodu.