Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej

Zastanawiając się, która z wymienionych roślin ma najwyższą wydajność miodową, łatwo popełnić kilka klasycznych błędów. Sporo osób kieruje się znanymi nazwami lub wybiera rośliny, które kojarzą się z dużymi, efektownymi kwiatami, nie zaglądając dokładnie do danych liczbowych. Na przykład ciemięży białokwiatowy, mimo że wygląda okazale, w tabeli ma podane tylko 200 kg/ha, co jest wynikiem raczej przeciętnym na tle innych roślin, zwłaszcza jeśli porówna się go do chabra nadreńskiego. Podobnie bodziszek leśny, którego wydajność (70-90 kg/ha) jest znacznie niższa niż rekordzistów. Barszcz Sosnowskiego potrafi osiągnąć nawet do 300 kg/ha, ale to wciąż za mało w zestawieniu z chabrem nadreńskim. Co ciekawe, barszcz jest też rośliną problematyczną z punktu widzenia ochrony środowiska, bo jest inwazyjny i stanowi zagrożenie dla ludzi i zwierząt – w pszczelarstwie raczej odradza się jego celowe sadzenie. Typowym błędem jest także nieuwzględnianie „do” w podanej wydajności – najwyższa liczba wygrywa, nie średnia. W praktyce trzeba zawsze sprawdzać konkretne wartości w tabeli, bo tylko one dają merytoryczną podstawę do decyzji. Pszczelarze, którzy planują pożytki, często analizują szczegółowe dane, bo od tego zależy efektywność pasieki. Dlatego wybór chabra nadreńskiego jako najwydajniejszej rośliny jest w pełni uzasadniony, a przeoczenie tej pozycji zwykle wynika z pobieżnego przeglądania tabeli lub braku doświadczenia w ocenie potencjału miododajnego poszczególnych gatunków.