Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej
Zawód: Pszczelarz , Technik pszczelarz
Kategorie: Przepisy i bezpieczeństwo Podstawy rolnictwa
Która grupa zwierząt gospodarskich nie podlega kolczykowaniu?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź dotycząca koni jest jak najbardziej trafiona, bo faktycznie – w Polsce konie nie podlegają obowiązkowi kolczykowania. Wynika to z przepisów Unii Europejskiej oraz krajowych regulacji, które jasno określają, że kolczykowanie dotyczy głównie gatunków takich jak bydło, świnie, owce i kozy. W przypadku koni stosuje się zupełnie inne metody identyfikacji, na przykład paszporty końskie, mikroczipy czy specjalne dokumenty hodowlane. Z praktycznego punktu widzenia – kolczykowanie u koni nie byłoby efektywne, bo zwierzęta te często są użytkowane w sposób sportowy, rekreacyjny czy nawet do pracy w hipoterapii, więc zachowanie ich dobrostanu bez inwazyjnych metod znakowania jest bardzo istotne. W codziennej pracy hodowcy czy pracownika gospodarstwa trzeba pamiętać, że obowiązują nas konkretne procedury ewidencji zwierząt i są one bardzo ściśle kontrolowane przez służby weterynaryjne, szczególnie podczas kontroli lub przemieszczania zwierząt. Moim zdaniem, znajomość takich niuansów jest nie tylko dowodem profesjonalizmu, ale też po prostu oszczędza kłopotów przy prowadzeniu dokumentacji. Dobrą praktyką jest bycie na bieżąco ze zmianami prawnymi – czasem coś się zmienia i warto to monitorować, żeby nie zaliczyć niepotrzebnego błędu przy ewidencji. No i taka ciekawostka – dla koni mikroczipowanie to już praktycznie standard, szczególnie w hodowlach sportowych.
Sprawa kolczykowania zwierząt gospodarskich bywa myląca, bo na pierwszy rzut oka wydaje się, że wszystkie większe zwierzęta gospodarskie muszą być jakoś fizycznie oznakowane. Jednak zgodnie z aktualnymi przepisami kolczykowanie dotyczy przede wszystkim bydła, owiec, kóz i świń. Jest to rozwiązanie związane głównie z wymogami identyfikacji i rejestracji zwierząt, które mają ogromne znaczenie przy kontroli chorób zakaźnych, śledzeniu pochodzenia produktów zwierzęcych oraz wymaganiach eksportowych. Bydło musi mieć założone dwie kolczyki, kozy i owce również podlegają obowiązkowi znakowania kolczykami, a świnie są oznaczane najczęściej za pomocą tatuażu lub kolczyków, w zależności od wieku i regionu. Zdarza się, że niektórzy mylą te zasady, sądząc, że konie, jako duże zwierzęta użytkowe, również powinny być kolczykowane – to jednak błąd. Dla koni przewidziano inne, mniej inwazyjne metody, jak mikroczipy i paszporty, bo kolczyki mogłyby być niepraktyczne i niebezpieczne dla tych zwierząt – często są one użytkowane w sposób wymagający pełnej sprawności i estetyki. Typowym błędem jest zakładanie, że skoro w gospodarstwie znakujemy większość zwierząt gospodarskich kolczykami, to dotyczy to również koni. Takie podejście wynika może z braku znajomości szczegółowych regulacji lub praktyk stosowanych w różnych gatunkach. Warto zapamiętać, że system identyfikacji zwierząt jest zróżnicowany i dobierany indywidualnie do specyfiki danego gatunku oraz sposobu ich użytkowania. W praktyce oznacza to, że dla każdego zwierzęcia dobiera się taki sposób identyfikacji, który jest najbezpieczniejszy i najbardziej funkcjonalny zarówno dla ludzi, jak i zwierząt. Dobrze też odróżniać wymagania krajowe od europejskich, bo w niektórych państwach mogą być drobne różnice, ale zasada dotycząca koni jest raczej stała. Z mojego doświadczenia wynika, że świadomość tych szczegółów zapobiega wielu niepotrzebnym problemom podczas kontroli czy sprzedaży zwierząt.