Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej
Zawód: Pszczelarz , Technik pszczelarz
Kategorie: Podstawy rolnictwa
Którą rasę kur opisano w załączonej ramce?
charakterystyka rasy kur: – stara polska rasa. – nie nadaje się do chowu wielkostadnego. – przejawia skłonności do kanibalizmu i pterofagii w stadach większych niż 50 szt. – nadaje się do chowu w małych stadach gospodarskich. |
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Zielononóżka kuropatwiana to rzeczywiście stara polska rasa kur, która od lat jest doceniana w gospodarstwach o tradycyjnym charakterze. Jej specyfika to właśnie nieprzystosowanie do chowu wielkostadnego — przy większym zagęszczeniu ptaki te mają spore skłonności do kanibalizmu oraz pterofagii, co jest potwierdzone w literaturze branżowej i obserwacjach praktyków. Takie zachowanie wynika z ich żywiołowego temperamentu i dużej wrażliwości na stres. Zielononóżki są natomiast świetne do chowu ekstensywnego – w małych stadach, na wybiegach, gdzie mogą swobodnie szukać pożywienia i mają dostęp do naturalnego środowiska. W Polsce ta rasa jest uznawana za cenne dziedzictwo genetyczne i często poleca się ją do gospodarstw ekologicznych, gdzie liczy się zarówno odporność na choroby, jak i jakość jaj. Moim zdaniem, wybierając zielononóżkę do małego przydomowego kurnika, można liczyć na zdrowe jaja, a do tego ptaki te są wyjątkowo samodzielne i dobrze radzą sobie na pastwisku. To wpisuje się w dobre praktyki zrównoważonego rolnictwa i zachowania różnorodności genetycznej w sektorze drobiarskim. Warto pamiętać, że nie każda rasa kur sprawdzi się w dużym fermowym chowie – taki wybór zwykle prowadzi do problemów behawioralnych, a zielononóżki są tego najlepszym przykładem.
Dość często podczas nauki o rasach kur pojawia się zamieszanie związane z ich przeznaczeniem i specyficznymi wymaganiami. Karzełek polski, mimo że bywa mylony z rodzimymi rasami, nie cechuje się tak wyraźną nietolerancją chowu wielkostadnego i nie jest aż tak rozpowszechniony jako rasa typowo gospodarska. Z kolei Plymouth rock oraz Dominant white to rasy (czy w przypadku Dominant white – linia hybrydowa) przeznaczone do intensywnej produkcji, zwłaszcza na fermach. Zarówno Plymouth rock, jak i Dominant white były selekcjonowane pod kątem odporności na stres oraz zachowania się w dużych stadach, dlatego nie wykazują aż tak nasilonych problemów z kanibalizmem i pterofagią przy dużym obsadzeniu, jak to ma miejsce u zielononóżki kuropatwianej. Typowym błędem jest przekonanie, że każda stara lub rodzima rasa źle znosi chów intensywny, jednak praktyka pokazuje, iż tylko niektóre – jak właśnie zielononóżka – mają wyraźne zachowania niepożądane w dużych grupach. W branży drobiarskiej ważne jest właściwe dopasowanie rasy do systemu chowu, bo niewłaściwy wybór prowadzi do strat ekonomicznych i pogorszenia dobrostanu zwierząt. Z mojego doświadczenia wynika, że kluczowe jest zwracanie uwagi nie tylko na pochodzenie rasy, ale i jej cechy behawioralne oraz wymagania środowiskowe. W literaturze branżowej często podkreśla się, że zielononóżka kuropatwiana najlepiej czuje się w warunkach ekstensywnych, podczas gdy rasy użytkowe, takie jak Plymouth rock czy Dominant white, zostały stworzone właśnie z myślą o dużych fermach. Właściwe rozpoznanie tych różnic jest ważne przy podejmowaniu decyzji o doborze stad do konkretnych warunków chowu.