Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej

Często można się pomylić, widząc w tabelach wartości energetycznych, że tłuszcze mają z natury dwa razy więcej energii metabolicznej niż węglowodany czy białka. Jednak w praktyce żywienia zwierząt to nie tłuszcze, a właśnie węglowodany są najważniejszym i najbardziej energetycznym składnikiem paszy, bo są podawane w największych ilościach. Tłuszcze, choć wydajne energetycznie, mogą ograniczać pobranie paszy i zaburzać trawienie, szczególnie u przeżuwaczy – dlatego stosuje się je w bardzo ograniczonych ilościach, zwykle jako dodatek, a nie podstawę. Skrobia jest co prawda bardzo ważnym źródłem energii, ale jest tylko jedną z form węglowodanów, więc wybieranie jej jako osobnej odpowiedzi nie oddaje całego obrazu – przecież do węglowodanów zaliczamy też celulozę, hemicelulozy czy cukry proste, które razem są kluczowe dla energetyki paszy. Białka natomiast pełnią przede wszystkim funkcję budulcową, a nie energetyczną; ich spalanie do celów energetycznych jest nieekonomiczne i obciąża metabolizm zwierzęcia, stąd w żywieniu zawsze dąży się, żeby białko było wykorzystane głównie do budowy tkanek. Typowy błąd polega na myleniu wartości energetycznej tłuszczów z ich praktycznym znaczeniem ilościowym w dawce – w rzeczywistości to nie tłuszcze, a węglowodany pokrywają większość zapotrzebowania energetycznego zwierząt. Warto o tym pamiętać, projektując dawki pokarmowe i dobierając surowce paszowe – to fundamentalna zasada zarówno w teorii, jak i praktyce hodowlanej.