Kwalifikacja: ROL.03 - Prowadzenie produkcji pszczelarskiej

Często można się pomylić, patrząc na poszczególne miesiące, bo zarówno maj, lipiec, jak i sierpień wydają się okresem dużej aktywności w pasiece. Jednak analiza danych z tabeli pokazuje, że najwyższe wartości zapotrzebowania na miód i pyłek przypadają nie na miesiące graniczne, tylko dokładnie na czerwiec. To właśnie wtedy rodzina pszczela jest w największym rozwoju – ilość czerwiu, budowa plastrów i intensywność pracy zbieraczek osiągają szczyt. W maju zapotrzebowanie dynamicznie rośnie, ale nie jest jeszcze najwyższe. Lipiec to już powolny spadek, bo rodzina pszczela przygotowuje się do zakończenia sezonu i ogranicza rozwój czerwiu, a w sierpniu widać już wyraźny spadek zarówno w zapotrzebowaniu na pyłek, jak i miód. Częstym błędem jest też ocenianie sezonu wyłącznie przez pryzmat kwitnienia roślin miododajnych – wiadomo, w lipcu kwitną lipy czy facelia, ale to nie znaczy, że wtedy rodzina pobiera najwięcej pokarmów do rozwoju. Praktyka pokazuje, że największe zużycie energii i białka, czyli tych właśnie składników, jest w momencie intensywnego czerwienia, a nie podczas samych pożytków. Wielu początkujących pszczelarzy sugeruje się tym, co widzi w ulu w środku lata lub bierze pod uwagę wyłącznie ilość zbieranego miodu, a nie rzeczywiste potrzeby rozwojowe rodziny pszczelej. Warto więc pamiętać, że prawidłowe planowanie prac pasiecznych wymaga analizy nie tyle kalendarza kwitnienia, co kalendarza biologii rodziny pszczelej i jej zapotrzebowania pokarmowego. To podejście zalecają zarówno doświadczeni pszczelarze, jak i instytucje doradcze, np. Instytut Ogrodnictwa czy związki pszczelarskie.