Linie wymiarowe i pomocnicze wymiarowe na rysunkach technicznych powinny być przedstawiane jako ciągłe cienkie, zgodnie z normami ISO oraz wieloma standardami branżowymi, w tym normą DIN 406, która określa zasady stosowania linii na rysunkach technicznych. Kontury robocze i inne istotne elementy rysunku są zazwyczaj przedstawiane za pomocą linii grubych, natomiast linie wymiarowe, które mają za zadanie wskazywać wartości wymiarów i lokalizację obiektów, powinny być cienkie, aby nie przyciągały nadmiernej uwagi i nie dezorientowały odbiorcy. W praktyce zastosowanie cienkich linii dla wymiarów pozwala na lepszą czytelność rysunku oraz ułatwia identyfikację odrębnych elementów. Przykładem mogą być rysunki konstrukcyjne, gdzie precyzyjne wskazanie wymiarów jest kluczowe dla poprawności wykonania projektu. Stosowanie odpowiednich typów linii poprawia organizację wizualną rysunku, co jest istotne w procesie komunikacji między projektantem a wykonawcą.
Stosowanie grubych linii do wymiarowania jest niewłaściwe, ponieważ może prowadzić do zamieszania na rysunku technicznym. Grube linie zwykle stosuje się do konturów obiektów, co ma na celu wyraźne ich wyróżnienie. Jeśli jednak linie wymiarowe będą również grube, odbiorca może mieć trudności z odróżnieniem elementów strukturalnych od wymiarów, co obniża czytelność rysunku. Kreskowe linie, z kolei, są używane dla linii pomocniczych lub linii przerywanych, co również jest niewłaściwe w kontekście wymiarowania, ponieważ ich zastosowanie sugeruje, że wymiar odnosi się do elementów, które nie są istotne z punktu widzenia rzeczywistej konstrukcji, co może wprowadzać w błąd. Punktowe linie cienkie są, co prawda, bardziej odpowiednie do oznaczania pewnych szczególnych elementów, ale również nie nadają się do linii wymiarowych, gdyż nie przekazują informacji o wielkości. Błędne podejście do stosowania linii wymiarowych może wynikać z braku znajomości standardów rysunkowych lub z niedostatecznej uwagi podczas przygotowywania dokumentacji technicznej. Warto zatem przywiązywać dużą wagę do detali i zasad, aby zapewnić adekwatną komunikację w procesie projektowania.