Kwalifikacja: DRM.05 - Wykonywanie wyrobów tapicerowanych
Zawód: Tapicer
Siedzisko krzesła, które jest przykręcone do ramy, wykonane z płyty pilśniowej oraz wyściełane pianką poliuretanową o grubości 20 mm, klasyfikuje się jako tapicerka
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "stałej twardej" jest poprawna, ponieważ odnosi się do klasyfikacji tapicerki opartej na sposobie jej montażu oraz użytych materiałach. W przypadku krzesła, którego siedzisko jest przykręcone do konstrukcji, możemy mówić o stałym mocowaniu tapicerki. Płyta pilśniowa jako podłoże oraz pianka poliuretanowa o grubości 20 mm tworzą solidną i stabilną bazę, co jest charakterystyczne dla tapicerki klasyfikowanej jako twarda. W praktyce, tego typu tapicerka jest często stosowana w meblach biurowych oraz publicznych, gdzie wymagana jest większa trwałość i odporność na intensywne użytkowanie. Dobre praktyki w branży meblarskiej sugerują, że tapicerka stała twarda powinna być wykonywana z materiałów o wysokiej jakości, co zwiększa komfort użytkowania oraz wydłuża żywotność mebla. Zastosowanie odpowiednich standardów, takich jak EN 16139 dotyczący trwałości mebli, wspiera proces projektowania i produkcji wysokiej jakości krzeseł, w tym tych z tapicerką stałą.
Wybór odpowiedzi związanych z tapicerką luźną lub nakładaną jest błędny z kilku powodów. Tapicerka luźna miękka, jak sama nazwa wskazuje, jest formą, w której pokrycie nie jest trwale przymocowane do konstrukcji mebla, co pozwala na łatwe usunięcie i wymianę materiału. W przypadku siedziska krzesła opisanego w pytaniu, mamy do czynienia z konstrukcją, w której tapicerka jest przykręcana do siedziska, co eliminuje możliwość uznania jej za luźną. Podobnie, tapicerka nakładana miękka, która również nie jest przymocowana na stałe, nie pasuje do opisanego rozwiązania, gdzie pianka poliuretanowa jest trwale związana z podłożem. Użycie pianki poliuretanowej o grubości 20 mm w kontekście twardej tapicerki jest istotne, gdyż zapewnia odpowiednią sztywność i wsparcie, co jest kluczowe w zastosowaniach komercyjnych, gdzie meble muszą wytrzymać codzienne użytkowanie. Typowym błędem myślowym przy rozważaniu tych opcji jest mylenie wymagań dotyczących elastyczności i wygody z trwałością i stabilnością, które są konieczne w przypadku mebli przeznaczonych do intensywnego użytkowania. Właściwe podejście do klasyfikacji tapicerki powinno opierać się na analizie nie tylko charakterystyki fizycznej materiałów, ale także ich funkcjonalności w kontekście przeznaczenia mebla.