Zażalenie jest właściwym środkiem odwoławczym, który pozwala na zainicjowanie postępowania przed organem drugiej instancji w sytuacji, gdy wójt wydaje postanowienie o odmowie przywrócenia terminu. Zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, zażalenie wnosi się na postanowienia wydawane w pierwszej instancji, co oznacza, że jest to narzędzie umożliwiające kontrolę nad decyzjami organów administracyjnych. Przykładowo, w przypadku, gdy strona postępowania nie zgadza się z decyzją wójta, może złożyć zażalenie w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia. Warto również wspomnieć, że zażalenie powinno zawierać uzasadnienie, które przyczyni się do wyjaśnienia stanowiska skarżącego oraz może pomóc w podjęciu właściwej decyzji przez organ drugiej instancji. Taki proces jest zgodny z zasadami dobrej administracji, które nakładają na organy obowiązek zapewnienia stronom prawa do odwołania się od niekorzystnych decyzji.
Sformułowania takie jak sprzeciw, skarga czy odwołanie mogą wydawać się na pierwszy rzut oka zbliżone do pojęcia zażalenia, jednak w polskim systemie prawa administracyjnego mają one specyficzne znaczenie i zastosowanie. Sprzeciw odnosi się zazwyczaj do aktów normatywnych lub czynności, które mogą być poddane waloryzacji, jednak nie jest to właściwy środek na postanowienia organów administracyjnych, takich jak decyzje wójta. Z kolei skarga jest stosowana w kontekście postępowania przed sądami administracyjnymi, co oznacza, że odnosi się do sytuacji, gdy strona chce zaskarżyć przepis lub działanie organu administracji publicznej, a nie postanowienie o odmowie przywrócenia terminu. Odwołanie natomiast w polskim prawodawstwie odnosi się zazwyczaj do aktów decyzji, a nie postanowień, co czyni je niewłaściwym dla omawianego przypadku. Często występującym błędem jest mylenie tych pojęć oraz stosowanie ich zamiennie, co może prowadzić do nieprawidłowego dochodzenia swoich praw w postępowaniu administracyjnym. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć różnice pomiędzy tymi środkami odwoławczymi oraz znać ich zastosowanie w praktyce, co jest kluczowe dla skutecznego działania w obszarze administracji publicznej.