Zarządzenie to akt prawny wydany przez ministra na podstawie obowiązującej ustawy, który nie posiada charakteru źródła prawa powszechnie obowiązującego. Jego głównym celem jest regulowanie spraw wewnętrznych w danym ministerstwie lub urzędzie. Przykładem zastosowania zarządzenia może być wprowadzenie wewnętrznych procedur dotyczących organizacji pracy w ministerstwie, na przykład dotyczących obiegu dokumentów czy zasad bezpieczeństwa. W praktyce zarządzenia mogą mieć zastosowanie w wielu obszarach, takich jak administracja publiczna, gdzie są wykorzystywane do efektywnego zarządzania zasobami lub do ustalania wytycznych dotyczących realizacji polityki rządowej. Warto również zaznaczyć, że chociaż zarządzenia nie są publikowane w Dzienniku Ustaw, to jednak mogą być istotne dla funkcjonowania danego organu i jego pracowników, a ich przestrzeganie jest kluczowe w kontekście efektywności działań administracyjnych. W kontekście dobrych praktyk, jasno zdefiniowane zarządzenia mogą przyczynić się do zwiększenia transparentności działań ministerialnych oraz poprawy jakości świadczonych usług publicznych.
Okólnik nie jest tym samym, co zarządzenie, gdyż ma on charakter informacji kierowanej do podległych jednostek, a nie jest aktem normatywnym. Okólniki zazwyczaj zawierają wskazówki lub zalecenia dotyczące interpretacji przepisów, co może prowadzić do nieporozumień, jeśli są traktowane jako obowiązujące przepisy. Uchwała natomiast jest aktem prawnym podejmowanym przez organy kolegialne i ma charakter normatywny, co czyni ją źródłem prawa. Z kolei rozporządzenie to akt wydawany przez organy władzy wykonawczej, który ma moc prawną i jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego, co stawia je w zupełnie innym kontekście niż zarządzenie. Zrozumienie różnicy między tymi aktami prawnymi jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w systemie prawnym. Często mylenie tych pojęć wynika z nieznajomości struktury aktów prawnych oraz ich funkcji w administracji publicznej. W praktyce nieprawidłowe podejście do klasyfikacji aktów prawnych może prowadzić do niewłaściwego stosowania przepisów, co z kolei stawia w trudnej sytuacji zarówno administrację, jak i obywateli. Znajomość i umiejętność prawidłowego posługiwania się tymi pojęciami jest zatem niezbędna dla osób pracujących w obszarze prawa i administracji.