Poprawna odpowiedź wynika z podstawowego działania matematycznego, które pozwala obliczyć wartość PKB na jednego mieszkańca. Aby to zrobić, należy podzielić całkowitą wartość PKB przez liczbę mieszkańców. W tym przypadku mamy PKB wynoszące 152 000 mln dolarów oraz populację wynoszącą 38 mln. Dlatego obliczenie wygląda następująco: 152 000 mln dolarów / 38 mln mieszkańców = 4000 dolarów na mieszkańca. To proste działanie ilustruje, jak PKB per capita (na osobę) może być użyte jako wskaźnik poziomu życia w danym kraju. W praktyce, wartość PKB na mieszkańca jest często używana przez ekonomistów i decydentów do oceny dobrobytu społeczeństwa, porównania wydajności gospodarek różnych krajów oraz podejmowania decyzji dotyczących polityki gospodarczej. Warto zauważyć, że PKB na mieszkańca nie uwzględnia jednak różnic w dochodach wewnątrz kraju, co może prowadzić do pewnych zniekształceń w ocenie ogólnego dobrobytu mieszkańców. Niemniej jednak, jest to cenny wskaźnik w analizie ekonomicznej.
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego podejścia do obliczeń oraz niesłusznych założeń dotyczących wartości PKB na mieszkańca. Wartości 4$, 400$ oraz 40$ są znacznie zaniżone w porównaniu do poprawnej odpowiedzi, co wskazuje na fundamentalne nieporozumienie dotyczące procesu obliczania PKB per capita. Możliwe, że odpowiedzi te mogły być wynikiem niepoprawnego podziału wartości PKB lub pomyłek w jednostkach miar. Na przykład, wartość 4$ mogła być wynikiem błędnego podzielenia lub pominięcia przelicznika milionów, co prowadzi do bardzo zaniżonego wyniku. Z kolei 400$ oraz 40$ również wskazują na pomyłki w obliczeniach, gdzie uczestnicy testu mogli zastosować niewłaściwe jednostki miar lub błędnie zinterpretować liczby. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, kluczowe jest zrozumienie jednostek, którymi operujemy, oraz staranne śledzenie kroków obliczeniowych. W ocenie gospodarki, granice, w których operujemy, mają znaczący wpływ na interpretację danych. Dlatego ważne jest, aby zawsze dokładnie przeliczać i zrozumieć wartości ekonomiczne, aby nie dopuścić do błędnych wniosków w analizach i decyzjach politycznych.