Przesłuchanie strony to środek dowodowy, który w polskim prawie procesowym ma charakter posiłkowy. Oznacza to, że jest stosowane w sytuacjach, gdy inne środki dowodowe zostały wyczerpane, a sprawa nie może być rozstrzygnięta na podstawie zebranych dowodów. Przesłuchanie stron ma na celu uzyskanie dodatkowych informacji, które mogą być istotne dla ustalenia stanu faktycznego. W praktyce, może to oznaczać sytuację, w której dokumenty lub inne dowody nie dostarczają wystarczającej podstawy do podjęcia decyzji. Na przykład, w sprawach cywilnych, gdy strony mają różne wersje zdarzeń, przesłuchanie ich może pomóc wyjaśnić niejasności i dostarczyć dodatkowego kontekstu. Umożliwia to sędziemu lepsze zrozumienie sytuacji oraz podjęcie bardziej świadomej decyzji. Ponadto, przesłuchanie stron jest zgodne z zasadą kontradyktoryjności, która podkreśla znaczenie aktywnego uczestnictwa stron w postępowaniu. W związku z tym, przesłuchanie jest nie tylko techniką dowodową, ale także ważnym elementem zapewniającym sprawiedliwość w procesie.
Inne wymienione środki dowodowe, takie jak dokumenty, oględziny i opinie biegłych, pełnią różne funkcje w postępowaniu dowodowym, ale nie są uznawane za środki posiłkowe w takim samym sensie jak przesłuchanie strony. Dokumenty stanowią podstawowy dowód, który powinien być analizowany w pierwszej kolejności, ponieważ dostarczają obiektywnych informacji dotyczących sprawy. W przypadku braku odpowiednich dokumentów, ich wartość dowodowa maleje. Oględziny dotyczą bezpośredniego badania przedmiotów związanych z sprawą, co również powinno być przeprowadzane przed sięgnięciem po przesłuchanie stron. Oględziny są kluczowe, gdy istnieje potrzeba oceny fizycznych dowodów, takich jak miejsca zdarzeń czy przedmioty, które mogą wykazywać znaczenie dowodowe. Opinie biegłych mają charakter specjalistyczny, a ich wykorzystanie jest uzasadnione jedynie w sytuacjach, gdzie wymagana jest wiedza fachowa w określonej dziedzinie. Biegli są wzywani do przedstawienia ekspertyz, które mogą wpływać na ocenę sprawy, ale nie są one formą dowodu, która można by stosować, gdy inne dowody są już wyczerpane. W praktyce, mylenie charakteru każdego z tych środków dowodowych z posiłkowym prowadzi do niewłaściwych wniosków oraz może przyczynić się do nieprawidłowego prowadzenia sprawy. Kluczowe jest zrozumienie hierarchii i celów poszczególnych dowodów, aby efektywnie wspierać proces decyzyjny w ramach procedury prawnej.