Kwalifikacja: EKA.01 - Obsługa klienta w jednostkach administracji
Zawód: Technik administracji
Normy określone w aktach prawnych wydawanych przez władze wskazane w Konstytucji są normami
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Normy zawarte w przepisach stanowionych przez określone w Konstytucji władze są normami prawnymi, ponieważ regulują zachowania jednostek w społeczeństwie i mają charakter ogólnobindujący. Prawo, jako system norm, jest tworzony przez organy państwowe, takie jak parlament czy rząd, które są upoważnione do stanowienia prawa w danym kraju. Przykładem mogą być kodeksy, ustawy lub rozporządzenia, które nakładają obowiązki oraz przyznają prawa obywatelom. Normy prawne różnią się od norm moralnych, które są subiektywne i oparte na indywidualnych wartościach oraz przekonaniach. Ponadto, normy religijne odnoszą się do zasad wiary i praktyk duchowych, nie mając charakteru prawnie egzekwowalnego. Normy obyczajowe są natomiast zbiorem przyjętych zwyczajów, które choć wpływają na zachowania społeczne, nie mają mocy prawnej. W praktyce znajomość norm prawnych jest kluczowa dla funkcjonowania jednostek w społeczeństwie oraz zapewnienia ładu i sprawiedliwości.
Podejścia do norm moralnych, religijnych oraz obyczajowych nie spełniają kryteriów norm prawnych. Normy moralne, oparte na wartościach etycznych, są subiektywne i różnią się w zależności od kultury czy religii. Często prowadzi to do nieporozumień, gdyż każda osoba może je interpretować na swój sposób, co nie zapewnia jednolitego systemu regulacji. W odróżnieniu od norm prawnych, które są stanowione przez odpowiednie organy władzy, normy moralne nie mają charakteru ogólnobindującego, co czyni je mniej skutecznymi w egzekwowaniu. Normy religijne, mimo że mogą wpływać na zachowania jednostek, są regulacjami określonymi przez określone wyznania i nie mają zastosowania w szerszym kontekście prawnym. Zdarza się, że normy obyczajowe, chociaż kształtują życie społeczne, są również niewystarczające, gdyż nie są egzekwowane przez instytucje państwowe. Stąd, błędne jest myślenie, że normy moralne, religijne czy obyczajowe mogą zastąpić normy prawne w regulacji życia społecznego; ich ważność nie równa się mocy prawnej, co jest kluczowe w kontekście funkcjonowania nowoczesnych systemów prawnych.