Kwalifikacja: EKA.01 - Obsługa klienta w jednostkach administracji
Zawód: Technik administracji
Pełną zdolność do czynności prawnych ma osoba, która
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Pełna zdolność do czynności prawnych, zgodnie z polskim Kodeksem cywilnym, przysługuje osobom, które ukończyły 18. rok życia, z wyjątkiem sytuacji, gdy osoba ta zawarła małżeństwo przed osiągnięciem tego wieku, co jest regulowane przez art. 10 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Ewa, mając 17 lat i będąc w związku małżeńskim za zgodą sądu opiekuńczego, nabyła pełną zdolność do czynności prawnych. W praktyce oznacza to, że Ewa może samodzielnie podejmować decyzje prawne, takie jak zawieranie umów czy składanie oświadczeń woli. Przykładem może być sytuacja, w której Ewa decyduje się na zakup mieszkania – jako osoba z pełną zdolnością do czynności prawnych, może to zrobić bez konieczności uzyskania zgody osób trzecich. Ważne jest zrozumienie, że zawarcie małżeństwa daje nie tylko prawo do podejmowania decyzji, ale również zobowiązuje do odpowiedzialności, co jest kluczowym aspektem pełnoletności.
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć istotne nieprawidłowości. Piotr, mimo że osiągnął wiek 18 lat, jest w stanie częściowego ubezwłasnowolnienia, co oznacza, że nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych. Osoby częściowo ubezwłasnowolnione mogą podejmować pewne decyzje, ale wymagają zgody opiekuna prawnego na inne działania, co ogranicza ich autonomię prawną. Takie ograniczenia są wprowadzane w celu ochrony osób, które nie są w stanie w pełni rozumieć skutków swoich działań. W przypadku Anny, mimo że ma 16 lat, nie zawarła małżeństwa, co oznacza, że nie osiągnęła pełnej zdolności do czynności prawnych. Zgodnie z prawem polskim, osoby, które nie ukończyły 18 lat i nie są zamężne, są traktowane jako osoby niepełnoletnie i nie mogą samodzielnie podejmować decyzji prawnych. Co więcej, Paweł, mający 19 lat, jest ubezwłasnowolniony całkowicie, co również wyklucza go z grona osób zdolnych do czynności prawnych. Ubezwłasnowolnienie całkowite oznacza brak zdolności do działania w obrocie prawnym, co w praktyce uniemożliwia podejmowanie jakichkolwiek decyzji samodzielnie. W kontekście prawa cywilnego, kluczowe jest zrozumienie różnicy między pełną zdolnością do czynności prawnych a jej brakiem oraz skutkami, jakie to niesie dla osób w różnych sytuacjach życiowych.