Użytkowanie to instytucja prawa cywilnego, która pozwala na korzystanie z cudzej rzeczy oraz pobieranie z niej pożytków. Zgodnie z kodeksem cywilnym, użytkowanie może być ustanowione na rzecz osoby fizycznej lub prawnej, co oznacza, że użytkownik ma prawo do korzystania z przedmiotu użytkowania w sposób zgodny z jego przeznaczeniem. Przykładem użytkowania może być sytuacja, w której ktoś używa mieszkania należącego do innej osoby, a jednocześnie ma prawo do czerpania z niego korzyści, na przykład zbierania czynszu. W praktyce, użytkowanie jest często wykorzystywane w umowach dotyczących najmu lub dzierżawy, gdzie jedna strona uzyskuje prawo do korzystania z określonej rzeczy w zamian za wynagrodzenie. Warto zaznaczyć, że użytkownik nie staje się właścicielem rzeczy, a jego prawa są ograniczone czasowo lub w inny sposób, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania nieruchomościami.
Wybór odpowiedzi dotyczącej służebności, hipoteki lub zastawu może wynikać z nieporozumienia co do definicji oraz celów tych instytucji prawnych. Służebność to prawo do korzystania z cudzej nieruchomości w określony sposób, na przykład przejście przez teren sąsiada, co różni się od użytkowania, gdzie użytkownik ma pełniejsze prawo do korzystania i pobierania pożytków. Hipoteka to zabezpieczenie wierzytelności, które nie daje możliwości korzystania z rzeczy, lecz jedynie prawo do zaspokojenia roszczenia z jej wartości w przypadku niewypłacalności. Zastaw, podobnie jak hipoteka, jest instrumentem zabezpieczającym zobowiązania, a nie przyznaje praw do użytkowania rzeczy. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć z możliwością czerpania korzyści z przedmiotu, co w każdej z tych instytucji wygląda zupełnie inaczej. Dokładne zrozumienie różnic pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla właściwego stosowania prawa w praktyce i uniknięcia pomyłek w zarządzaniu nieruchomościami oraz innymi dobrami.